wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1747 | WYNIKÓW
Tyle pięknych dziewczyn...
Od dłuższego czasu podoba mi się sporo dziewczyn. Chodzę po szkole i podziwiam. Trzy podobają mi się szczególnie. Widuję je codziennie, bo uczymy się w jednej klasie. Najpierw były to dwie piękne, ale jedna doszła niedawno. No i znowu szok. Nie staram się o żadną, bo podobają mi się jednakowo. Nie umiałbym się zdecydować, która jest dla mnie najważniejsza.
Gimnazjalista
Zmiana zainteresowań
Podobnie jak koleżanki zaczytywałam się w powieściach fantasy. Jedna drugiej pożyczała, to był temat naszych rozmów. I nagle poczułam, że zaczęły mnie te książki nudzić. Czy takie coś jest możliwe? W dodatku koleżanki fascynują się filmikami anime, a mi się one nie podobają, Japonia mnie nie interesuje. Wgapiam się znudzona w monitor i potem złoszczę się na siebie, że tylko tracę czas. Czy moje zachowania są normalne?
13-latka
Radość przy koniach
Przez pewien czas iskrzyło między mną i kolegą. Dla niego zapisałam się na konie i bardzo mnie te zwierzęta zachwyciły. To moja nowa pasja, spędzam w stajni sporo czasu. Tymczasem chłopkowi zauroczenie przeszło, unika mnie. Widujemy się przy koniach, są to niezręczne spotkania. Czytałam, że chłopcy bardzo lubią, gdy dziewczyna zna się na koniach. Co mam robic?
13-latka
Wyznanie niskiej i szczęśliwej
Przeczytałam na stronie Małego Gościa list dziewczyny, która ma kompleksy z powodu niskiego wzrostu. Pomyślałam, że napiszę kilka słów do
niej, a także do wszystkich innych dziewczyn, które też czują się źle ze swoją figurą i swoim wzrostem... sama przechodziłam przez okres braku akceptacji własnego ciała, więc może moja historia podniesie kogoś na duchu
Maturzystka
Za spokojny?
Jestem spokojny i tym bardzo różnię się od rówieśników, chłopaków nerwowych, ruchliwych i hałaśliwych. Z rodziną sporo się śmieję, dobrze czuję się w domu. W szkole nieco gorzej, bo nie mam tych gadżetów co koledzy, którzy tylko na ten temat rozmawiają Nauczyciele ciągle podkreślają, że jestem za spokojny, ale ja po prostu taki jestem.
Szóstoklasista
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
