wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 224 | WYNIKÓW
Niedojrzałe zachowanie
Podczas pielgrzymki zainteresował się mną dorosły, wiele lat starszy chłopak. Bardzo pobożny, zaangażowany w Kościele. Nawet rodzice byli oczarowani. Były rozmowy, wyznania, plany. Po zakończeniu pielgrzymki pisaliśmy do siebie, ale pewnego dnia zamilkł. Bez powodu. Czekałam, martwiłam się, pisałam. Nic. Nagle odezwał się, że niby był zajęty, dużo pracy. Było spotkanie wspólnoty w jego mieście. Potraktował mnie chłodno, żadnych wyjaśnień. Teraz zacznę w tym mieście studia. Koleżanka przekonuje, że on nie jest mnie wart, że nie mam go szukać.
Maturzystka
Droga do skarbu
Każdy chce znaleźć drogę do skarbu. Wszyscy szukają, ale nie wszyscy znajdują. Jednym z tych, który skarb znalazł, był Karol Wojtyła. Chyba gdzieś słyszeliście to imię? Już jako mały chłopiec wiedział, że największym skarbem jest KTOŚ, przed KIM nawet jego tata – szanowany, silny, odważny mężczyzna, wojskowy – każdego wieczora klęka.
Wątpliwości
Chodzę co niedzielę do kościoła, przyjmuję komunię, spowiadam się. Jednak zacząłem myśleć, jak bardzo jestem inny przez wiarę, powinna być moją dumą, a nie jest. Zacząłem wątpić, zadawać sobie pytanie, czy Bóg istnieje, a nawet jeśli tak, to czy rzymsko katolicy mają rację? Czytałem kiedyś, że nawet papież Franciszek miewa silne wątpliwości w wierze, które zmuszają go do szukania głębszych odpowiedzi. Czy zatem jako katolik mogę się zastanawiać, czy Bóg istnieje? W jaki sposób mam być przy tym bezstronny, nie ulec pokusie wygodnego ateizmu? Czy będzie to grzech? A jeśli dojdę do wniosku, że wiara nie jest prawdziwa, mam odejść z kościoła?
Nastolatek
