wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2710 | WYNIKÓW
Przykra sytuacja
Najlepsza przyjaciółka wiedziała, że podoba mi się pewien starszy chłopak. Wygadała to i pokłóciłyśmy się. Minęły miesiące, a niektórzy jeszcze się ze mnie z tego powodu śmieją. Tu w gimnazjum mam nowe koleżanki, ale obawiam się zaufać. Chciałabym pogodzić się z dawną przyjaciółką, ale ona udaje, że mnie nie zna.
Gimnazjalistka.
Ostrożnie ze zwierzeniami
Najlepsza przyjaciółka wiedziała, że podoba mi się pewien starszy chłopak. Wygadała to i pokłóciłyśmy się. Minęły miesiące, a niektórzy jeszcze się ze mnie z tego powodu śmieją. Tu w gimnazjum mam nowe koleżanki, ale obawiam się zaufać. Chciałabym pogodzić się z dawną przyjaciółką, ale ona udaje, że mnie nie zna.
Gimnazjalistka.
Męczący lęk
Stwierdziłam, że boję się ludzi. Bo jak inaczej nazwać to, że przechodząc obok dzieci czy starszych nastolatków, spuszczam głowę, bo boję się, że mnie zaczepią? Że gdy ktoś obok mnie się śmieje, a ja mam wrażenie, że ze mnie? Że mam wrażenie, że każdy otaksowuje mnie i to, co mówię, a najmniejsze potknięcie spisuje mnie na straty? Boję się podchodzić do grupek dziewczyn. Niby mam koleżanki, ale to ja się odsuwam od nich, bo boję się odrzucenia.
Lękliwa
Rodzinny obiekt drwin
W rodzinie ciągle się ze mnie śmieją. Jako dziewczynka byłam zakręcona i bardzo dziecinna, próbowałam zwracać na siebie uwagę, ale te czasy dawno minęły. Zawsze na rodzinnych spotkaniach jestem obiektem drwin. Jest mi przykro. Mama powiedziała, żebym nie wydziwiała, że sama jestem sobie winna. Czasami śmieję się sama z siebie albo odwzajemniam niemiłe komentarze. Jestem na skraju załamania. Nie lubię mojej rodziny, bo nawet nie czuję, że jestem z nimi spokrewniona, ponieważ zawsze byłam traktowana jak wyrzutek i niechciana w towarzystwie.
14 latka
