wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4272 | WYNIKÓW
Wniebowzięta
Drogi Mędrcze Dyżurny!
Dzień po mojej pierwszej spowiedzi czułam się wniebowzięta. Było mi bardzo lekko na duszy i przez cały dzień byłam bardzo szczęśliwa. Teraz wszystkie dni po moich spowiedziach są takie same i nie czuję tego co czułam wtedy. Czy to znaczy, że źle się spowiadam? Co było powodem tamtego pięknego uczucia?
Dominika
Co było, nie wróci
Moje dzieciństwo było cudowne - choć zawsze sprzeczałam się z mamą, a tata nieustannie był w pracy, to my biegliśmy do lasu, do naszej bazy za placem zabaw. Do bazy należeli sami chłopcy i ja. Świetnie się z nimi dogadywałam. Potem oni zaczęli się we mnie podkochiwać, przez co przysporzyli mi wiele rozterek i problemów. Tłumaczyłam, że wolę przyjaźń .Teraz, niestety, straciłam pewność siebie w kontaktach z chłopakami. W tej chwili żaden z chłopaków starszych i równych ze mną nie rozmawia. Może przeraża ich moja ogromna alergia i astma , może wada wzroku? Może razi ich moja brzydota? Może przeraża ich moja lojalność? Z jedną z moich przyjaciółek przyjaźnię się 10 lat, z drugą dopiero 1,5 ale kłóciłyśmy się tylko raz. Może to, ile czasu poświęcam na naukę? Na razie szukam przyjaciela, chciałabym, żeby chociaż jeden z ''Nich'' mnie polubił. Chcę mieć przyjaciela. Jak się wziąć za szukanie? Co w sobie zmienić? W sumie już mi Pani pomogła, bo mogłam to wszystko opisać.
14-latka
Wejść raźno w grupę
Na początku gimnazjum byłam optymistą, że oto stanę się otwarta na innych, otoczona koleżankami. Tymczasem jest coraz gorzej. Nawet dawna przyjaciółka z podstawówki się odsunęła, Gdzieś razem chodzą, mają swoje sprawy, a ja czekam na zaproszenie i nic. Przykro mi, nie wiem, dlaczego tak się dzieje.
Gimnazjalistka
