wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1629 | WYNIKÓW
Pod gliwicką radiostacją
Zosia tłumaczyła, że powinienem być bardziej przyjazny. Jesteśmy w miejscu, gdzie wiele lat temu zaczęła się II wojna światowa. Ok, postaram się. „Dobry Tytus, dobry”- zapewniała mnie Lola i jakoś pod jej ufnym głosem warczenie ustało, a ogon sam zaczął merdać. „Wojny są niemądre”- dodała Zosia, a właściciel Elbrusa umówił się z dziadkiem, że pozwolą się nam za chwilę wyhasać i zaprzyjaźnić. Zerknąłem na niego nieufnie.
Nieporadne pierwsze rozmowy
Podoba mi się koleżanka z klasy. Kręcę się koło niej, zagaduję i udało się. Po jednej z przelotnych rozmów zapytała, czy przyjdę pod wieczór pomóc przy komputerze. Jeśli chodzi o sprzęt, to poradzę sobie. Gorzej z rozmową. Przy niej robię się głupio nieśmiały i niezaradny. O czym z nią rozmawiać, by nie było sztywno?
Licealista
Świadectwo 17-latki
Przez wiele lat borykałam się z problemami, które dotyczą wszystkich nastolatków- niska samoocena, niespełnione miłości, problemy w rodzinie, samookaleczenia i w końcu co najgorsze myśli, próba samobójcza. Od dziecka byłam wychowywana w rodzinie wierzącej, o ile można było to tak nazwać... Przynajmniej tak uważałam. W wieku 14 lat zrozumiałam, że moje narodziny były pomyłką, że jestem tylko przypadkiem, że nie mam dla kogo żyć. Przyczyniło się do tego wiele kwestii, m.in to że zostawił nas najpierw mój tato, a potem zostawiła mnie mama.Trafiłam do rodziny zastępczej do zupełnie obcych ludzi. Wtedy zaczęły się moje problemy. Ciągle płakałam, nie jadłam, zamknęłam się w sobie, zaczęłam się okaleczać... Myślałam, że to wszystko moja wina, że jestem dla rodziców problemem... Nie chciałam żyć.
Każdy wiek ma swoje prawa
Postaram się wszystko jak najszybciej wcielić w życie, czytanie Biblii, słuchanie dobrych rekolekcji, modlitwa. Wierzę, że mój ukochany Ojciec pomoże mi się pozbierać i z nowymi siłami próbować już inaczej na to wszystko patrzeć. Chciałabym być silna psychicznie. Ale na razie jestem na to zbyt krucha i wrażliwa...
Nastolatka
