wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6670 | WYNIKÓW
Znużenie chodzeniem
Z moim chłopakiem poznałam się 6 lat temu. Byliśmy dziećmi, wiadomo. Kiedyś może coś między nami było, ale coraz bardziej to słabnie. Dziś powoli zaczynam sobie uświadamiać, że już chyba nic do niego nie czuję. Mamy coraz mniej wspólnych zainteresowań, gdy jestem na randce, chcę, aby jak najszybciej się skończyła. Nie chcę go okłamywać, więc postanowiłam zerwać. Tylko jak się do tego zabrać? Co mu powiedzieć?
12-latka
Osamotniona i zmartwiona
Chodzę smutna, modlę się i staram się dostrzegać plusy, których jest niewiele. Nauczyciele są mili, zwłaszcza wychowawczyni, ale poziom bardzo wysoki i boję się że sobie nie poradzę, chociaż uczę się bardzo dobrze. Mam wrażenie, że się rozchoruję, jeśli sytuacja się nie poprawi. Tęsknię za przyjaciółką, która poszła do innej szkoły. Byłam świadoma, że klasa nie będzie idealna, ale to jest istny koszmar. Chłopcy są bezczelni, chamscy i bardzo wredni, a dziewczyny to typowe divy i landryny. Cała klasa praktycznie jest z jakiejś tam szkoły, więc się znają i trzymają " sztamę" . Niestety, ale z dziewczynami nie nawiązałam dobrego kontaktu mimo mych starań. Boję się samotności. Tak pięknie dogaduję się w grupie parafialnej pro live, tam są wspaniali ludzie. A w klasie dziewczyny już krzywym okiem spoglądają na mój krzyżyk i coś tam komentowały.
Gimnazjalistka
Nic na siłę
Mam niby fajną przyjaciółkę, ale zbyt często się na mnie obraża. A to powodu różnych sytuacji rodzinnych. Ja mam sporo rodzeństwa, mam też bardzo dużo obowiązków. Lubię je zresztą, podobnie, jak lubię dom, książki, wieczory z rodziną. Przyjaciółka jest jedynaczką, nie znosi swojego domu. Ciągle przychodzi i wyciąga mnie z domu. Jeśli nie mogę lub nie chcę- obraża się. Czy zerwać z nią kontakt po tylu wspólnych latach? Ona się tak zachowuje wobec wszystkich dziewczyn, próbuje wymuszać, byśmy robiły to, co ona chce w danej chwili. A tak się składa, że wiele z nas sporo pomaga w domu
14-latka
