wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1920 | WYNIKÓW
Nie przesadzaj
Mam wyrzuty sumienia które codziennie bardzo mnie męczą. Bardzo kocham swoich rodziców, którzy są cudowni. Lepszej rodziny nie mogłam sobie wymarzyć, rodzice zawsze chcieli wychować mnie i rodzeństwo jak najlepiej. Niestety, zdarzyło mi się przeklinać czy oglądać coś niewłaściwego. Trwam od kilku miesięcy w postanowieniu, że to się nie zdarzy. Gdyby rodzice się dowiedzieli, uciekłabym ze wstydu. Jestem na siebie tak bardzo zła, że ich zawiodłam, że pomimo najlepszego wychowania tak postąpiłam. Jestem złą córką. Staram się pomagać w zamian za to, co robiłam.
13-latka
Skąd te zmiany?
Mam wszystkiego dosyć. Denerwują mnie moje fałszywe koleżanki i ich zachowanie. Obgadują, mają w kółko te same tematy rozmów. Całe szczęście, że mam wirtualnych przyjaciół, oni są nieporównywalnie lepsi. Do tego męczy mnie trądzik. Kiedyś byłam radosnym dzieckiem, a teraz wykańczają zmienne nastroje. Dlaczego tak się zmieniłam?
13-latka
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Dla niego straciłam głowę
– Anna... Anna Boleyn... – powtarzał chrapliwym głosem król. Dyszał ciężko, a pot spływał po całym jego ciele. Po chwili uniósł głowę. – Zakonnicy, zakonnicy! – zaczął wołać, wytrzeszczając oczy w mrok komnaty. Może widział szeregi mnichów, których kazał straszliwie zamęczyć za to, że byli wierni Bogu i swojemu sumieniu. Po chwili opadł na poduszki. Nie mógł już mówić
