wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1236 | WYNIKÓW
Biało - czerwone śniadanie
Wtem telefon, dzwonią Lola z Zosią i zapraszają jutro na biało czerwone śniadanie. Dzieci przysiadają na dywanie. Kuba chce się dowiedzieć, co takiego będzie na stole. Kuzynki się śmieją, nie wyjawią tajemnicy. Więc już oboje z Zuzią stoją przy mamie i chcą nie tylko iść do cioci z samego rana, ale też coś przyrządzić. Tylko co? Może czerwone pomidory faszerowane białym serem? Albo jajka na twardo?
Niepotrzebne kłótnie
Zawsze się martwię, gdy dziewczynki zaczynają kłótnię. Początek bywa niewinny, pada jedno słowo, potem drugie, potem któraś pchnie siostrę, ta jej odda mocniejszym szarpnięciem, a do tego padają coraz poważniejsze groźby, pretensje, żale. Najgorsze, że kłótnia może się zacząć kompletnie bez sensu, bez powodu. Ot, jedna lub druga poczuła zmęczenie, zniechęcenie i próbuje własny stres odreagować na siostrze.
Nie trzeba być omnibusem
Zaczęłam naukę w liceum i trochę się męczę. Jest mnóstwo zadań, ciągle kartkówki, bardzo wysokie wymagania nauczycieli. Jestem przyzwyczajona do solidnej pracy, ale teraz ledwo nadążam. Zawsze miałam najwyższą średnią, ale nie wiem, czy w tej szkole to utrzymam. Marzę o medycynie, czuję powołanie do tego zawodu, wiem, że się nadaję, ale jak się uczyć, jak nie obniżyć swojego poziomu?
Pierwszoklasistka w LO
Nadmiar ambicji
Od zawsze byłam bardzo dobrą uczennicą, co roku świadectwa z czerwonym paskiem, zawsze przygotowana do lekcji, odrobione zadania, itd. Męczą mnie straszne ambicje. Dużo czasu poświęcam na naukę, jednak w razie jakiegoś niepowodzenia, złej oceny, bardzo źle na to reaguję- "załamuję się" i cały dzień mam już zmarnowany. Moi rodzice nie stawiają mi wymagań- w razie niepowodzeń, mówią mi, żebym się nie przejmowała. Problem leży we mnie, w mojej głowie i nie wiem, jak sobie z tym radzić. Nie potrafię się nie przejmować. Mam też ogromne kompleksy. Ciągle mi się coś w sobie nie podoba, mimo tego, że jestem podobno bardzo szczupłą. Dziewczyny w gimnazjum, zazdrosne o oceny, ciągle nazywały mnie brzydką i grubą. Teraz ludzie mnie lubią i nie narzekam na brak znajomych
15-latka
