wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3485 | WYNIKÓW
Zabawa z maluchem
Ferie spędzam u cioci, która ma synka, lat 5. Gdy ciocia jest zajęta, mały płacze, pyta, kiedy ona wróci. Pyta tak nieustannie, trudno go uspokoić. Tak bym chciała cioci pomóc, bo jest przepracowana, ale kuzyn jest marudny, i czasami robi na złość. Z moją siostrą jest inny, lepszy. Mam wyrzuty sumienia, że on mnie jakoś nie lubi, chociaż wczoraj chętnie się bawił. Co mam zrobić, żeby przestał płakać za mamą, żeby ciocia bez problemu mogła robić swoją pracę, a ja mogła się nim zajmować?
Nastolatka
Maturzystka na koncercie Arki Noego
Telefon kuzynki, z pytaniem czy pójdę na koncert Arki Noego. Trochę się wahałam. Po prawdzie wiedziałam, że ten koncert się odbędzie, miałam tego pełną świadomość - planowali na niego pójść wszyscy u mnie w domu, no wszyscy, oprócz mnie! Ale jak dziewczyny pytają, zachęcają to poszłam! Gadałam sobie z dziewczynami, śmiałam się, ale nie czułam jakiegoś wielkiego przekonania, by sterczeć tu, oczekując na koncert. Po chwili się zaczęło. Piosenki mojego dzieciństwa. I nagle jak nie zacznę śpiewać! No kosmos! - Poleciałam jak szalona. Zaraz z dziewczynami znalazłam się pod sceną.
Niemiłe docinki
W szkole bywa czasami ciężko, więc jak każdy w takich chwilach
szukam pocieszenia u bliskich osób, w tym wypadku chłopaka, ale nie w jakiś sposób, żeby się obściskiwać, tylko poprzez zwyczajną rozmowę, czasem pojedynczy uścisk. Niestety, zaraz słyszę głupie komentarze, że świata poza sobą nie widzimy. Najgorsze, że się wczoraj zagadaliśmy i kompletnie nie słyszałam dzwonka, przez co się spóźniliśmy nieznacznie. Zaraz karcący wzrok nauczycielki, znaczące spojrzenia koleżanek i kolegów. Liczyłam, że jesteśmy na tyle dojrzali, aby sobie darować takie głupkowate docinki. Dziękuję, że mogłam się wygadać.
Gimnazjalistka, kl. III
Dobrze, że mamy MAMY
Najlepsze u Mamy jest to, że ją mamy. Swoją, nie cudzą. Nie inną. Zawsze tę samą. I żeby nie wiem, co się stało, Mama zostanie Mamą.
Wiesz co, Mamo… – ile razy tak zaczynałam rozmowę z moją Mamą… Nie zliczę na pewno. Najczęściej w kuchni – Mama zawsze tam była. Uwielbiałam te chwile, kiedy po powrocie ze szkoły, a potem już z pracy, siadałam na blacie kuchennym i… zaczynałam: „Wiesz co, Mamo…”. Ja opowiadałam, Mama słuchała. Czasem o coś pytałam, radziłam się – Mama zawsze wiedziała, co zrobić, co odpowiedzieć. I ja, i ona lubiłyśmy ten czas.
