wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2281 | WYNIKÓW
Nieustanna krytyka
Czy można kogoś kochać i jednocześnie nienawidzić? Chyba można, skoro tak czuję do mojej mamy. Jestem bardziej podobna do taty, a że oni często się kłócą, to ja się w sumie nie dziwię. I dałoby się to wszystko znieść, gdyby nie to, że moja mama ma te cechy, których ja nienawidzę. Cały czas ocenia ludzi, których nie zna, potępia wszystko, co robię. Kiedy chcę się zaangażować w coś co lubię, co mnie ciekawi, ona zamiast mnie wspierać to tylko wmawia mi że to głupota i że mi się nie uda. Szybko krzyczy, a kiedy się z nią nie zgadzam, to się obraża. Gdy wreszcie milczę, to też źle. Ciągle słyszę: „nie dyskutuj, nie pyskuj”. Marzy mi się, by chociaż raz mnie wsparła.
Smutna 13-latka
Wystarczą marzenia
Jakieś 2 lata temu poznałam pewnego chłopaka i od tamtej pory cały czas o nim myślę. Co prawda nie chodzę z nim już do klasy i nie widuje go, ale mam go w znajomych na Facebooku. Może za wcześnie na miłosne historie. Jednak chłopak ten bardzo mi się podoba. Nie mogę przestać wspominać tego jak wygląda oraz myśleć o tym co teraz robi. Jednocześnie strasznie się wstydzę do niego napisać, a tym bardziej z nim porozmawiać. Czy mam podejmować jakieś kroki, czy o wszystkim zapomnieć?
14-latka
Niedojrzałe zachowanie
Przyjaciel jest starszy o 3 lata. Sytuacja stała się niezręczna, ponieważ się we mnie zakochał. Spotkaliśmy się by wszystko wyjaśnić. Delikatnie powiedziałam, że nie jestem gotowa na związek. Wszystko zmierzało ku złagodzeniu sprawy, aż do momentu wieczornej rozmowy poprzez pisanie. Zarzucił mi kłamstwo, zablokował, potem pisał obraźliwe i histeryczne SMS-y. Zabolało, ale cóż. Wydaje mi się, że był pod wpływem jakichś środków, zresztą, miał problemy z narkotykami. Znowu zostałam sama. Bez przyjaciela. Czuję się źle, ponieważ nie wiem, kto jest winny temu wszystkiemu.
Nastolatka
