wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Radykalne zerwanie
Chodziliśmy ze sobą, ale po kolejnym nieporozumieniu chłopak powiedział, że to koniec i nie ma już ani rozmów, ani jakiś prób naprawy. Podziękował za to, co było dobre i pożegnał się. Nie odpowiada na SMS-y, zero kontaktu. Byłam załamana. Nawet chodziłam przez jakiś czas do szkolnego psychologa, co mi bardzo pomogło. Teraz jednak ciągle czuję się trochę zagubiona.
Licealistka
Czas na zmiany
Koleżanka w gimnazjum zaprzyjaźniła się z bardzo nieciekawym towarzystwem. Trudno było z nią wytrzymać, upodobniała się do nich w wyglądzie i zachowaniu. Teraz, gdy czas gimnazjum zbliża się do końca powiedziała wszystkim, że idzie do liceum, czyli rozstanie się ze znajomymi. Rozumiemy, że chce zakończyć ten etap, zerwać kontakt z nimi. Nie rozumiem jej zachowania, ani wtedy, ani teraz.
Koleżanka
Przyznam się!
Przyjaźnimy się od dawna. Gdy był zauroczony, to go wysłuchiwałam cierpiałam bardzo, ale pomagałam w kontaktach. Ciągle miałam nadzieję, że wreszcie dostrzeże i mnie. Minęły wakacje, spotkaliśmy się i on opowiada o swoim kolejnym zauroczeniu bez wzajemności. Powiedziałam, że znam odrzucenie i uznałam, że wreszcie mu powiem, w kim się tak długo kocham. Czy to mądre czy nie, zrobię to.
Gimnazjalistka
Jak zacząć?
Bardzo podoba mi się koleżanka z klasy. Nie tylko wygląd, ale też charakter. To wartościowa dziewczyna. Oboje nie jesteśmy śmiali. Wiem, że do mnie należy próba nawiązania kontaktu. Ale tak mi trudno- nie mam siostry, w rodzinie sporo chłopaków, żadnej dziewczyny. Boję się, że będzie sztywno, że zabraknie tematów. Nie wiem, że podjąć próbę umówienia się z nią.
16-latek
Brak harmonii
Okropnie się zmieniłam, gdy tylko zaczęłam studia. Uczę się rzetelnie, pilnuje, by nie było zaległości, każdego oceniam pod kątem tego, czy znajomość z nim może mi się przydać. Zrobiłam się zimna, wyrachowana i bezduszna jak większość ludzi otaczających mnie teraz. Każdy kontakt, który nie jest interesowny, wydaje mi się stratą czasu. Naśladuję koleżanki w zachowaniu, ubiorze. Męczę się sama ze sobą.
Studentka I roku
Pomówienie
Mam cudowną rodzinę, łatwo nawiązuję kontakty, od wielu lat służę jako ministrant. Kolega z klasy, z którym się pokłóciłem, zaczął na forum publicznym wyśmiewać się ze mnie, twierdząc, że jestem gejem. Wszystko zaczęło się od bluzy, która wszystkim się spodobała, a dla niego stała się powodem do szyderstwa. Bardzo dobrze znam się na żartach, ale to co on robi nie ma wcale zabarwienia humorystycznego!
Gimnazjalista
Spotkanie po latach
Na początku szkoły miałam świetną przyjaciółkę, ale wyprowadziła się i po pewnym czasie kontakt się urwał. Teraz, gdy obie korzystamy z portali, znalazłyśmy się i ona zaproponowała spotkanie, ma do mnie przyjechać. Cieszę się, bo już nigdy nie miałam takiej przyjaciółki, ale też stresuję, bo wiem, że ona lubi nową klasę, szkołę, koleżanki. Chciałabym, aby było jak dawniej, ale to chyba niemożliwe.
12-latka
"Cyt, iskierka zgasła..."
Poznaliśmy się podczas wakacji i byłam szalenie zakochana. Snuliśmy plany, bo mieszkamy daleko. Potem został nam kontakt internetowy, telefony, zapewnialiśmy siebie o uczuciu. Niestety, nagle doszło do mnie, że to za wcześnie, że nic nie czuję, po prostu go lubię, bo to wartościowy chłopak. I co mam teraz zrobić? Opowiadałam o wszystkim przyjaciółce. Jak jej to teraz wyjaśnić? Bardzo się wstydzę, że tak zawiodłam.
12-latka
Inny niż koledzy
Od końca podstawówki wiem, że będę lekarzem i nie sądzę, bym zmienił plany. Już teraz bardzo przykładam się do biologii, chemii, fizyki. Nie wstydzę się tych pasji, co , niestety, bardzo denerwuje kolegów. Nie potrafię nawiązać kontaktu z chłopakami, którzy omawiają tylko w wulgarny sposób strony pornograficzne i bardzo mi dokuczają, że nie wchodzę na te strony. Staram się nie przejmować ich gadaniem, ale czasami przykro.
Gimnazjalista
O dojrzałości
Mama była przeciwna moim kontaktom z kolegą zamieszkałym w nieco odległej miejscowości. Mimo tego pisaliśmy, a nawet spotkaliśmy się. Jednak sumienie mi bardzo ciążyło. Chociaż bałam się reakcji mamy, to przyznałam się do spotkań. O dziwo mama przyjęła to spokojnie. Dlatego dzisiaj poprosiłam, by mama zawiozła mnie do niego. Oj, ale był wybuch i awantura, że pakuję się w dziecko. Nie rozumiem mamy.
16-latka
