wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 375 | WYNIKÓW
Jak go zniechęcić?
Mieliśmy kilka ogólnych spotkań harcerzy i jeden ze starszych kolegów bardzo się koło mnie kręcił, zagadywał, próbował się umówić. Teraz ciągle do mnie pisze przez fb, przeciąga rozmowy, których nie chcę. Kompletnie nie wiem, jak go zniechęcić, bo nigdy nie byłam w takiej sytuacji. A szykuje się wyjazd i już nawet myślałam, by zrezygnować z powodu tego chłopaka. W szkole jest mój klasowy kolega i wiele bym dała, by to on się tak starał. Niestety, tylko spogląda. Moja psychika już siada.
Gimnazjalistka, kl. III
Obawy przed nową klasą
Boję się nowej klasy. Najprawdopodobniej nie będzie w niej nikogo z mojej klasy, szkoły. Boję się, że mogą mnie nie zaakceptować, myśleć, że jestem jakaś głupia albo inna. Mam w sumie nawet taki plan. Jak zostanie wywieszona lista klas, to znajdę sobie jakąś osobę, która wygląda na miłą i spróbuję się z nią jakoś zakolegować. Napisze do niej na fb, że będziemy razem w klasie a że ja nikogo nie kojarzę to wpadłam na pomysł żeby z kimś się zapoznać i od samego początku nie być samą. Jednak obawiam się że do klasy trafię z samymi takimi tapeciarzami, których zachowanie pozostawia wiele do życzenia.
16-latka
Dobroć ponad wszystko
Myślę, że wielu ludzi wierzących nie do końca wie, co to właściwie znaczy być katolikiem. Sama ostatnio złapałam się na tym, że mam straszny mętlik w głowie i nie umiem odpowiedzieć na to pytanie.
Czy aby uznać się za dobrego katolika wystarczy: być ochrzczonym w Kościele katolickim, wierzyć we wszystko co Bóg podaje do wierzenia nauczaniem Kościoła, uznawać zwierzchnictwo i nieomylność papieża, być z nim w pełnej komunii, godnie przyjmować Sakramenty? Czy jeśli spełniam te warunki to jestem przykładnym katolikiem?
Niepewna
Paniczny lęk
Jak się pozbyć panicznego strachu przed Niebem i tym, czy coś będzie w nim 'dozwolone' czy nie? Od kilku tygodni mam taką jakby obsesję, że wszystko kontroluję i cenzuruję, tak żeby 'pasowało' do Nieba, czepiam się nawet najmniejszych szczegółów. Mam wrażenie, że moja wiara jest letnia i nie wiem jak ją rozbudzić tak, żeby znów czuć Boga przy sobie. Czasami dochodzi też lęk o to, czy ja w ogóle do tego Nieba trafię. Wydaje mi się, że to jest pycha, że tak wszystko kontroluję. Gubię się w tym wszystkim.
Zagubiona
