wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1009 | WYNIKÓW
Gęsim piórem nie pisze się byle czego.
Zapisuje się nim tylko najważniejsze chwile z Panem Bogiem. Czytałam niedawno niezwykłą historię o francuskim filozofie i matematyku, Blaise Pascalu. Na pewno usłyszycie o nim w szkole. Ale na pewno w szkole nie usłyszycie o tym, że Pascal zawsze nosił przy sobie wyjątkową kartkę. Kartka była złożona w małą kostkę i zaszyta w ubranie. Gdy uczony zmieniał płaszcz z jesiennego na zimowy, wyciągał kartkę i zaszywał pod podszewkę płaszcza, który właśnie nosił. Co takiego było na tej kartce? Pascal zapisał na niej chwilę, w której spotkał żywego Boga.
Okno na Boga
Jeden raz w roku adorujemy żywego Pana Jezusa, który mija nasze domy i patrzy w nasze okna. W zeszłym roku o tej samej mniej więcej porze, zamieściliśmy w czerwcowym numerze „Małego Gościa” dekorację na Boże Ciało. Pomysł tak nam się spodobał – jestem pewna, że Wam również – że w tym roku też go powtórzyliśmy. Dekoracja jest oczywiście inna. Tamtą wystarczyło wyciągnąć z czasopisma i zawiesić w oknie. W tym roku trzeba się trochę wysilić.
Czy to słuszne zasady?
Zauważyłam w szkole ciekawego chłopaka. Przyglądał się mi, ja jemu też. Usłyszałam sporo dobrych opinii, widuję go w kościele. Zaczął do mnie pisać, odpowiadałam grzecznie, ale sucho, bo nie uznaję takich znajomości. Teraz kilka razy proponował spotkania. Odmawiałam, bo mam zasady. Ale pojawiły się wątpliwości, czy to aby słuszne?
16-latka
