wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1743 | WYNIKÓW
Mimo nieśmiałości
Pół roku temu na korytarzu w szkole zauważyłam przystojnego chłopaka. Spodobał mi się. Przez wakacje szukałam go w Internecie i znalazłam go. Wiem już jak się nazywa, ile ma lat, do której klasy chodzi, jakie ma zainteresowania, gdzie mieszka, znam jego plan lekcji i zawsze staram się być tam gdzie on ma lekcje, tylko jeszcze nigdy do niego nie zagadałam. Wstydzę się. Chciałam go zaprosić do znajomych na Fb, ale też się wstydzę. Kiedy na niego popatrzę i on popatrzy, to odwracam wzrok. Jak się nie wstydzić? Jak stopniowo go poznawać, żeby on pierwszy zagadał? Bo na korytarzu on tez na mnie często patrzy i odwraca wzrok jak ja popatrzę. Chciałabym, żeby coś z tego wyszło...
15 latka
Czy homoseksualizm to grzech?
Gdy chłopak zakocha się w chłopaku lub dziewczyna w dziewczynie, a są dobrymi ludźmi, to postępują zgodnie z Pismem Świętym? Czy pójdą do nieba? Mnie osobiście wydaje się, że miłość to miłość i każdy ma prawo być sobą, jednak moja koleżanka uważa, że to ciężki grzech i homoseksualizm powinien być tępiony. Może Ksiądz mógłby mnie trochę naprowadzić. Pozdrawiam z całego serca, Alex
Zmienne sygnały
Kolega zaczął na mnie spoglądać, uśmiechać się, zagadywać. Ucieszyło mnie to, bo i ja go lubię. Myślałam, że nasza znajomość się rozwinie. Ale gdy dzisiaj zaczęłam do niego pisać na fb, to on odpowiadał mi krótko, jakby od niechcenia. Jakby chciał pokazać, że jest tylko kolegą. Nie wiem, co dalej, jak się zachować.
14-latka
Czego on chce?
Jestem pewna, że iskrzyło między nami, że to nie były tylko koleżeńskie relacje. Podkreślał, że jestem wyjątkowo mądra, gratulował sukcesów. Nagle dowiedziałam się, że on ma dziewczynę. Bolało. Lecz on nadal szuka ze mną kontaktu, podtrzymuje długie rozmowy, chce spotkań. Bardzo lubię jego dziewczynę, nie chcę rozbijać ich związku. On twierdzi, że ona wie o naszych rozmowach. Zależy mi na nim, ale nie chcę jej krzywdy i nie rozumiem, o co mu chodzi.
16-latka
Tak nie można
Tego chłopaka znałam od dzieciństwa. Postanowiliśmy spróbować z chodzeniem, chociaż dzieli nas sporo kilometrów. Do tego każde z nas ma sporo ciężkich zajęć dodatkowych. Mimo tego staraliśmy się jak najczęściej spotykać. Gdy to było niemożliwe, urządzałam awantury, sprawiałam mu przykrość, bo przecież się starał. Nie wytrzymał, zerwał i proponował powrót do przyjaźni. Wtedy zrozumiałam, jak bardzo mi na nim zależy, lecz dalej się awanturowałam, oskarżałam. Zablokowaliśmy w końcu siebie, ale źle się z tym czuję, tęsknię.
Licealistka
