Spojrzenia

W takiej sytuacji nie trzeba nic robić. Absolutnie nic! Niech on spogląda, Ty też możesz zerkać, on powinien zacząć Ci mówić cześć, Ty mu odpowiadaj. Jeśli on się odważy, to zaczniecie rozmawiać. Niech to będą wesołe koleżeńskie rozmowy, dzięki ktorym będziecie sie poznawać.
Gdyby po jakimś czasie on poprosił o chodzenie, to raczej odmów, zaproponuj przyjaźń, koleżeństwo. Bo nie ma sensu wiązać się teraz z jednym kolega, zachowywać się jak licealistka, jeśli tyle pięknych lat
przed Tobą. To ma być czas zerkania, uśmiechów, spojrzeń, nieporadnych rozmów. Ciesz się z tego, co sie właśnie zaczyna, ale nie rób z tym nic!



Więcej listów:

zadaj pytanie...