Powołanie zakonne
Od dłuższego czasu czuję, że powinnam zostac zakonnicą. To wciąż wraca. Czy porozmawiać o tym ze spowiednikiem, powiedzieć rodzicom? Niepewna
Myślę, że o tych myślach powinnaś powiedzieć przede wszystkim spowiednikowi. On się na tym zna, on coś podpowie. Rodzice bywają różni- jednym można o tym powiedzieć, a innym raczej nie. Bo jednak to jeszcze nie jest pewna decyzja. Z powołaniem jest dokładnie tak samo jak z zakochaniem. Teraz jest czas niepewny, musisz się modlić i to bardzo mocno o dobre rozpoznanie powołania. Ja dokładnie pamiętam siebie, że byłam całkowicie pewna swojego powołania do życia rodzinnego. Ty musisz już powoli odczuwać, że nie widzisz siebie jako mamy i żony. Bo rodzinę to będziesz miała ogromną- zakony to wielkie rodziny.
Bardzo by się przydało, abyś pojechała na różne rekolekcje powołaniowe, poznała trochę bliżej życie zakonne.
Powołanie wymaga pokory. Myślę, że powinnaś teraz poczytać o różnych zakonach, o różnych regułach,
bo zakony bardzo się od siebie różnią. W Gościu Niedzielnym już widziałam reklamy różnych rekolekcji organizowanych przez klasztory. Jednocześnie pilnuj nauki, bo w zakonie potrzebne są wykształcone kobiety.
Znam kilka dziewczyn, w tym moja ukochana uczennica, które wstąpiły do zakonów po studiach. Tak też można, wtedy pewność jest większa.
Więcej listów:
zadaj pytanie...
