Nie tylko na święconkę

Tradycja święcenia pokarmów sięga VII wieku. Początkowo jedynym błogosławionym pokarmem był upieczony baranek. Z czasem zaczęto go zastępować innymi mięsami i dodawać np. ser, jaja, chleb, ciasta, zioła. W Polsce zwyczaj ten pojawił się pod koniec XIII wieku. Księża chodzili po domach i błogosławili pokarmy. Potem dopiero na rynkach lub głównych placach ustawiano stoły, a mieszkańcy przynosili koszyki z pokarmami. W XIX wieku obrzęd przeniesiono do kościołów. Jaka jest symbolika błogosławionych potraw? chleb – symbol Ciała Pana Jezusa, który powiedział o sobie, że jest „Chlebem żywym, który zstąpił z nieba”; jajko – znak odrodzenia, nowego życia, symbol zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią; wędlina – symbol ofiary baranka paschalnego, a w tradycji ludowej – dostatek; chrzan – nawiązuje do cierpienia, męki Chrystusa; ser – symbol jedności między człowiekiem a przyrodą; sól – nadaje smak i chroni przed zepsuciem; kiedyś wierzono, że ma moc odstraszania sił nieczystych, ponadto Jezus uczy, że mamy być „solą ziemi”; ciasto – jego słodycz jest nagrodą za wytrwanie w czterdziestodniowym poście i zapowiedzią królestwa niebieskiego; w tradycji ludowej to wyraz umiejętności i kunsztu, dlatego dobrze włożyć do koszyczka własny wypiek. Skoro już wiecie, co i dlaczego włożyć do wielkanocnego koszyczka, możecie przystąpić do jego zrobienia.