Niedziela to nie „end”

Zacznijmy od początku, czyli od stworzenia świata. W pierwszej biblijnej księdze Starego Testamentu, czyli Księdze Rodzaju, mowa jest o tym, że Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni, a siódmego dnia odpoczął. „Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym” – podsumowuje biblijny autor. Chce nam powiedzieć, że człowiek powinien pracować przez sześć dni, a siódmego dnia świętować, czyli powstrzymać się od pracy i oddać chwałę Bogu (modlić się, dziękować, śpiewać, cieszyć się Nim). Taki jest Boży plan. Potwierdzeniem tego jest trzecie przykazanie Dekalogu: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Zwróćmy uwagę, że siódmy dzień to sobota, czyli szabat. Do dziś wierzący żydzi świętują właśnie w tym dniu. Dlaczego więc chrześcijanie za święty dzień uznają niedzielę? Dobre pytanie. Już wyjaśniam. Otóż…