wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1956 | WYNIKÓW
Dobra rada
Moja przyjaciółka zakochała się w dwóch chłopakach. Jednego kocha mniej, drugiego bardziej. Ten, którego kocha mniej, wyznał jej miłość i zapytał o chodzenie. Ona po minucie zastanowienia zgodziła się. Według mnie nie miało sensu to, że zgodziła się na chodzenie z kimś kogo lubi mniej. Powiedziałam jej o tym i zaproponowałam, żeby powiedziała mu, że ich związek musi poczekać, że to jeszcze za wcześnie. Po około dwóch latach zobaczą, czy miłość przetrwa. Wtedy też będą w odpowiednim wieku. Może też przejdzie miłość do któregoś z chłopców. Czy dobrze jej poradziłam?
Przyjaciółka, lat 12
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Błędy z gimnazjum
W gimnazjum od samego początku trzymałyśmy się z przyjaciółką razem. Po miesiącu doszła druga koleżanka z podstawówki. No i wtedy się chyba zaczęło. Ja nie przepadałam za tą, co doszła. Tamta mi zabierała moją przyjaciółkę. Po jakimś czasie doszła czwarta dziewczyna, która chyba od początku mnie nie lubiła. Żałuję, że nie tkwiłam w tej zamkniętej grupie. One robiły jakieś głupie rzeczy i nikogo z poza grupy nie lubiły. Gdybym mogła wrócić do gimnazjum, to bym wszystko inaczej ułożyła. Mam pecha, bo klasa nie jest ciekawa. Jedni milczą, zamknięci w sobie, inni to lizusy, mam pecha do ludzi…
16-latka
Niedziela - 22 listopada
Jezus odpowiedział Piłatowi: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd”. (J 18,36) Życie Jezusa to nie kariera od prostego cieśli do majętnego króla. Bóg opuszcza swoje królestwo, schodzi samotnie na samo dno świata. Jak ratownik – by zbawiać.
Jedyne wyjście
Odkąd pamiętam, moi rodzice nie żyli ze sobą w zgodzie. Ja ciągle się bałam, że za chwilę będzie awantura. Wylądowałam w szpitalu, w którym poczułam się wreszcie bezpiecznie. MNie chciałam wracać do domu, w którym panowała przemoc fizyczna i psychiczna. Nabawiłam się nerwicy natręctw. Myślałam, że jeśli zrobię coś po kilka razy, to rodzice nie będą się kłócić. Mam wrażenie, że Bóg jest przeciwko mnie, że chciał mnie na to skazać w imię zasady, iż "rozwody są złe". Czy to był grzech, jeśli chodziło o moje i mamy dobro?
Pytałam księdza. Odpowiedział, że są takie sytuacje, gdy trzeba odejść, i że jeżeli ma się na względzie drugą osobę, wtedy jest to ofiara i nie grzech.
Skołowana
Najnowsze w serwisie
- Czujniki na skrzydłach
- Ksiądz Tischner wśród patronów 2025 roku
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
Najpopularniejsze
- Czujniki na skrzydłach
- Ksiądz Tischner wśród patronów 2025 roku
- Mały Gość 1/2025 Wersja PDF
- Załącznik #9086995
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Święty od prezentów
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
