wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8044 | WYNIKÓW
Jak pomóc koledze?
Połączono nas w ostatniej klasie gimnazjum i zwróciłyśmy z koleżankami uwagę na milczącego i samotnego kolegę. Podobno kiedyś doszło do awantury i od tego czasu on odsunął się od klasy, milczy. Siedzi w kącie, patrzy się w jeden punkt, a gdy się go o coś pytamy, mówi „tak”, „nie” albo „nie wiem”. Przychodzi na dyskoteki i stoi w kącie, z nikim nie rozmawiając i nie tańcząc. Mamy jednak wrażenie, że tłumi śmiech. Nie wiemy, jaki jest w domu. Chcemy go wyciągnąć z izolacji, bo za rok liceum.
Gimnazjalistki
Czy to nachalność?
Kilka lat temu poznałam pewnego chłopaka. Piszemy ze sobą sms-y. Zawsze ja zaczynam te rozmowy. On odpisuje i dużo ze sobą piszemy, ale zastanawiam się, czy z mojej strony to nie jest nachalność? Kiedyś zapytałam, czy mu nie przeszkadza, bo to ja zazwyczaj zadaję pytania, a on tylko na nie odpowiada, ale odpisał, że nie, że on tak zawsze. Nie wiem, czy tak jest, czy on tylko chce być miły. Ponieważ mieszkamy daleko od siebie, nie spotykamy się, tylko piszemy. Ale czy taka znajomość ma sens?
15-latka
Dobrze, że mamy MAMY
Najlepsze u Mamy jest to, że ją mamy. Swoją, nie cudzą. Nie inną. Zawsze tę samą. I żeby nie wiem, co się stało, Mama zostanie Mamą.
Wiesz co, Mamo… – ile razy tak zaczynałam rozmowę z moją Mamą… Nie zliczę na pewno. Najczęściej w kuchni – Mama zawsze tam była. Uwielbiałam te chwile, kiedy po powrocie ze szkoły, a potem już z pracy, siadałam na blacie kuchennym i… zaczynałam: „Wiesz co, Mamo…”. Ja opowiadałam, Mama słuchała. Czasem o coś pytałam, radziłam się – Mama zawsze wiedziała, co zrobić, co odpowiedzieć. I ja, i ona lubiłyśmy ten czas.
Najnowsze w serwisie
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Odnaleziono nieznany utwór Mozarta
- Te rzeki mogą wylewać
- Koń rzeczny
- Kończymy pracę nad październikowym numerem
- Jak często się spowiadasz?
- Zamek dla dzieci
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Most św. Jana zniszczony
