wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 235 | WYNIKÓW
W niebie będzie tak, jak w moim domu
Kilka razy ojciec święty, Benedykt XVI spotykał się z dziećmi. Nie tylko w Watykanie. Rzadko o tym słyszeliśmy. Z tych ważnych i niezwykle ciepłych spotkań wybraliśmy te fragmenty przemówień papieża, których nie wolno przeoczyć, które trzeba dokładnie przeczytać i do których trzeba wracać, żeby pamiętać.
Grzegorz Olszewski
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam, gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody”. (Mt 28,16-20)
Ostatnie takie słowa
Tym razem nasze sądy z sondy są inne. Bo wszystko po 10. kwietnia, po katastrofie samolotu prezydenckiego pod Katyniem jest inne. Niech jeszcze raz przemówią Ci, którzy w tym samolocie byli, którzy zawsze chętnie dla „Małego Gościa”, dla naszych Czytelników mówili o swoim życiu, o wierze, o wartościach, które były dla nich ważne.
Pytaj Pana Boga
Nie mam specjalnej pamięci, ale te słowa Benedykta XVI pamiętam dobrze. Jeszcze jest dalszy ciąg: „Kto daje swoje życie Jezusowi, dostaje sto razy więcej. Tak! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi, a znajdziecie prawdziwe życie”. Papież powiedział je sześć lat temu, w swoim pierwszym przemówieniu i co jakiś czas one do mnie wracają.
Hbr 1,3
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach.
Nie obwiniaj siebie...
Wracałam do domu pustą ulicą. Nie było ciemno, ale wystraszyłam się grupki starszych chłopaków, chyba pijanych. Przeszłam na drugą stronę, oni też. Zaczęłam biec , dogonili mnie, otoczyli, byli straszni, wulgarni, nie wiem, co by było dalej, ale ktoś się pojawił, a ja z płaczem uciekłam. Boję się wyjść, wydaje mi się, że zaraz mnie ktoś zaczepi, ciągle szukam winy w sobie, chociaż jej nie ma. Może powinnam do nich wtedy przemówić?
16-latka
Pod ostrzałem awantur
Każdego dnia w moim domu od samego rana rodzice awanturują się ze sobą. Posądzają się o niedorzeczne rzeczy, a ja nie wiem, jak zareagować na takie zachowanie. Po kogo stronie bym nie stanęła, drugi rodzic jest na mnie obrażony i przez kilka dni praktycznie nie mam z nim bezpośredniego kontaktu. Jest mi przykro, ale oni nawet na to nie reagują. Nie mam pojęcia, jak przemówić im do rozsądku
i zaprzestać takiemu zachowaniu.
14-latka
Najnowsze w serwisie
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
Najpopularniejsze
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Wielka góralska rodzina
- Bombowa wiadomość
- 1 grudnia I Niedziela Adwentu
