wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 886 | WYNIKÓW
Szyjemy torby
O rety, jeszcze ciężko pracuję strzegąc naszego terenu przed obcymi kotami, a tu już Paulina wyskoczyła z nową pasją. A zaczęło się tak niewinnie. Dziewczyna na chwilkę przysiadła obok Pana, który śledził telewizyjne informacje, gdy nagle krzyknęła pełna oburzenia. Głos został wyciszony, a ojciec i córka musieli wyrzucić z siebie emocje. Myślałam, że może skrzywdzono jakiegoś psa i zaraz trzeba go do nas zaprosić, ale okazuje, że chodzi o wieloryba. Nie zamieszka u nas, bo, niestety, zginął z powodu nadmiaru woreczków foliowych, których się najadł i organizm nie wytrzymał. Pani doszła z kuchni i zdecydowanie oświadczyła, że trzeba z tym walcxzyć na naszym terenie. Hm, nie mieszkamy nad morzem, nie wyłowimy więc woreczków, które ryby mylą z meduzami.
Mama wie najlepiej?
Mimo że się dobrze uczę, dużo w domu pomagam itp. to wciąż szukam akceptacji. Zawsze starałam się przypodobać otoczeniu, być do nich podobna. Jasna sprawa, że mi się nie udało. W technikum zaczęłam z tym walczyć. Staram się być sobą, ale pozostaje ta rysa z dzieciństwa.
Każdy cel, którego się podjęłam brzmiał: "może w końcu docenią, pochwalą". To mi zostało. Z tym też próbuję się uporać. Mimo że tyle działam, wciąż nie potrafię się zaakceptować.
Ostatnio coraz trudniej dogadać mi się z mamą. Nie rozumie mojego systemu wartości, dlatego nie odzywam się i tylko zaciskam zęby, żeby znów jakiejś kary nie dostać. Czasem ciężko wytrzymać. Mama nie słyszy mnie. Nie słyszy moich argumentów. Widzi tylko, że krzyczę, że ciągnę, żeby było na moje. Kiedy próbuję wrócić do tematu na spokojnie, to i tak nic nie daje. Jak w piosence Arki Noego: "Mama kocha, Mama wie najlepiej!" I choć w niej chodzi o Maryję, to i tu pasuje. Tylko, że mama nie zawsze daje radę tak dobrze, jak Mama.
16-latka
