Łk 6,17.20-26 Błogosławieni ubodzy, biada bogaczom
Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje.(ŁK 7,47) Miłość nie zna granic. Więcej – miłość pokonuje wszelkie granice.
Nie wiesz, jak stracić życie dla Jezusa? Módl się. Tak właśnie traci się życie.
Łk 5,1-11 Zostawili wszystko i poszli za Jezusem
Mk 15,1-39 Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa
Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał (Mk 13, 34) Bóg wyznacza zajęcia. Nie wszyscy są odźwiernymi, ale wszyscy mają pamiętać, dla Kogo pracują.
Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mt 22, 37–39) Kochaj i rób co chcesz”. No tak – bo kto naprawdę kocha, ten nie chce grzechu.
Jezus nie błogosławi słabości i cierpienia. Błogosławi tym, którzy są słabi i cierpią.
Diabeł obiecuje cały świat za jeden pokłon. Kto mu się ukłoni, pozostanie schylony. A w tej pozycji świata nie widać.
Jezus rzekł: „Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sad, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomymi”.(J 9,1-41) Dobry wzrok to taki, który nawet w ciemności wypatrzy ślady Jezusa.
