26 września - Święci Kosma i Damian

Na temat tych dwóch świętych nie wiemy niestety nic pewnego. Historia nie pozostawiła po nich żadnych wiarygodnych dokumentów. Istnieją jedynie różne legendy. Mówią one m.in. o tym, że byli prawdopodobnie bliźniakami. Byli lekarzami, którzy za swe usługi nie pobierali żadnych opłat. Być może pochodzili z Arabii. Stąd udali się do Syrii, a potem do Cylicji w Małej Azji, by doskonalić się w sztuce lekarskiej. Zamieszkali w Egei, w mieście Cylicji. W domu otrzymali porządne wychowanie chrześcijańskie. Jako lekarze cieszyli się szeroką sławą, leczyli chorych - również pogan, przez co wielu z nich doszło do Chrystusa.

Święci Kosma i Damian
Z domu wynieśli żywą wiarę i mocną miłość do Boga i bliźnich. Odznaczali się niezwykłą sumiennością, dzięki czemu stali się wybitnymi lekarzami. Przedmiotem ich troski był każdy potrzebujący ich pomocy, chory człowiek. W szczególny sposób zajmowali się biednymi. Godnie i cierpliwie znieśli okrutne tortury, do końca nie wyparli się Chrystusa. Według legendy ich męczeństwo miało miejsce ok. 300 r. podczas prześladowań za czasów Dioklecjana. Zginęli w Kyrrhos w Syrii. Zostali pochowani w Cyrze.

Ich grób od razu zasłynął cudami, a kult wzrastał. Nad grobem męczenników papież św. Symmach (+ 514) wzniesiono wspaniałą bazylikę, która do czasów przybycia Arabów, a potem Turków, była celem licznych pielgrzymek. Stamtąd ich kult rozpowszechniał się bardzo szybko i objął cały Kościół. W Konstantynopolu cesarz Justynian Wielki (zm. 565 r.) wystawił ku ich czci dwie świątynie, gdyż - jak twierdził - dzięki ich wstawiennictwu wyzdrowiał z ciężkiej choroby.
Są patronami zgromadzenia jezuitów; Florencji; fakultetu medycyny na uniwersytetach; aptekarzy, chorych, dentystów, lekarzy i pielęgniarek. Ich imiona są wymieniane w Kanonie Rzymskim.