29 lipca - Święta Marta, dziewica
3 km od Jerozolimy leży miasteczko Betania, położone na wschodnim zboczu Góry Oliwnej. Tam miał mieszkać Łazarz, który był przyjacielem Jezusa, z siostrami Marią i Martą. Gospodynią domu Łazarza była Marta. To ona krzątała się przy kuchni, porządkach i wszystkich gospodarskich sprawach. Św. Łukasz w swojej Ewangelii wspomina nawet, jak kiedyś żaliła się Panu Jezusowi, że siostra jej nie pomaga. To ona też z wielką wiarą – jak wspomina św. Jan – prosiła Pana Jezusa o wskrzeszenie brata – Łazarza.
O dalszych losach św. Marty historia nic nam nie przekazała. Mamy tylko legendę, która mówi, że po śmierci i Wniebowstąpieniu Pana Jezusa Żydzi wysłali Łazarza wraz z siostrami dziurawą łodzią na Morze Śródziemne. Cudownie ocaleni mieli wylądować na południu Francji, w pobliżu Marsylii, gdzie Łazarz miał zostać pierwszym biskupem, Marta założyć w pobliżu klasztor, a Maria zostać pustelnicą. Jednak odnalezienie grobu Łazarza na Cyprze wskazywałoby na to, że raczej wszyscy umarli śmiercią naturalną w Betanii, skąd później, kiedy Arabowie i Turcy zajęli Ziemię Świętą, przeniesiono relikwie na Cypr. Później relikwie św. Marty miały się znaleźć we francuskim mieście Tarascona w Prowansji. Dziś jednak relikwii tam nie ma i właściwie nie wiadomo, co się z nimi stało.
Istnieje też legenda, według której św. Marta miała uwolnić Tarasconę od straszliwego smoka.
Aramejskie imię Marta znaczy "pani". Na Wschodzie cześć św. Marcie oddawano już od V wieku, na Zachodzie od VIII wieku. Już w VI wieku w Betanii na miejscu domu Łazarza, Marty i Marii wybudowano bazylikę.
Św. Marta w ikonografii przedstawiana jest zazwyczaj z dużą łyżką kuchenną, pękiem kluczy, naczyniem na maść albo kociołkiem wody święconej lub ze związanym smokiem. Czasem trzyma w ręku księgę i różaniec.
Jest uważana za patronkę życia domowego, gospodyń domowych, kucharek, służących, robotnic, praczek, pomocnic domowych, oberżystów, właścicieli hoteli, rzeźbiarzy i malarzy; wzywana jest w przypadkach krwotoku; jest też patronką umierających.
