Wybrałem Boga

Mało jest w życiu sytuacji, gdzie odpowiedź jest jednoznaczna. Właśnie podpowiadanie i ściąganie do takich niejednoznacznych należą. Bo np polska szkoła jest bardzo przeładowana materiałem i czasami ratujemy kogoś, gdy mu pomagamy. Znam osoby, które ze stresu zapominają, czego się uczyły i
potrzebują pomocy. To jasne, że trzeba zdecydowanie odmawiać leniom i cwaniakom.
Ale innym?
Uważam, że nastolatek może być z siebie dumny, gdy głośno sprzeciwi się grupie rówieśników szydzących z religii, wykańczających katechetę, profanujących wręcz kościół podczas spotkań przed bierzmowaniem. Wstać, wyrazić swoje oburzenie, to odwaga. Ale odmówienie podpowiedzi koleżance
to chyba tylko stanowczość, a nie odwaga. Zastanów się też uczciwie, czy czasem nie zależało Ci na tym, byś górował nad nią oceną.
Pan Jezus bardzo ostro krytykował faryzeuszy za kurczowe trzymanie się przepisów. Zawsze na 1 miejscu stawiał człowieka i jego potrzeby. Trzeba się sprzeciwić, gdy częstują papierosem, jointami, piwem, innym alkoholem. Narazić się na kpiny i szyderstwo rówieśników, na samotność w
klasie- to dla mnie akt odwagi.
Jeśli odmówiłeś dziewczynie leniwej, zdolnej, cwanej- to pogratuluj sobie, że się nie ugiąłeś. Ale może ona bardzo tej pomocy potrzebowała?
Droga do Boga prowadzi przez miłość do ludzi. W zasadzie innej drogi nie ma. Nie można kochać Boga, a ludźmi gardzić, uważać się za lepszego. Raczej powinno być odwrotnie- powinniśmy się spalać w dobroci dla innych i nie widzieć w tym swojej zasługi, uważać to za coś naturalnego.

Nie wiem, jak było w Twoim wypadku. Ale minęło już trochę czasu i pewnie jest mnóstwo nowych sytuacji w bogatym życiu klasowym, gdzie inni mogą Cię poznać od najlepszej strony, tak jak nasz wielki wzór jakim był Jan Paweł II- wesoły, kolezeński, ale też mający jasno określone wartości i zasady.


Więcej listów:

zadaj pytanie...