Młodość rodziców

Chociaż tylu rodzinom daleko do ideału, to ludzie wciąż się zakochują i są pełni wiary, że im się uda stworzyć dobre małżeństwo. Pamiętam, że jako dziewczynka nie rozumiałam, dlaczego stare ciotki płaczą na ślubach. A one w swej mądrości przeczuwały, że tę radosną parę czekają cieżkie próby i
nie wiadomo, czy wyjdzie z nich zwycięsko.
Masz żal, to oczywiste. Pewnie były w domu ciężkie incydenty, gdy rodzice walczyli o małżeństwo, gdy
oboje próbowali się w burzliwy sposób dogadać. Teraz jest obojętność, cicha wrogość - co jest gorsze od kłótni, bo oznacza rezygnację, ale może tylko zmęczenie.

Nie wyobrażaj sobie, że zawsze było źle między rodzicami. Każda para przeżyła swó piękny czas. Czasami trwa on krótko, ale jest tak piękny, że przez jego pamięć te osoby potrafią ze sobą wytrzymać potem całe lata.
Każdy człowiek marzy o pięknej miłości, udanej rodzinie. Ale jesteśmy słabi, egoistyczni, nie potrafimy rozmawiać, negocjować i stąd potem tyle tragedii.
Jestem pewna, że Twoich rodziców łączyło piękne uczucie. A Tobie nie zostaje nic innego, jak obserwować ich zachowania, błędy i na nich się uczyć. Często takie osoby jak Ty budują swoje rodziny na zasadzie przeciwności do domu rodzinnego.
Są niekiedy przy kościołach mądre kursy przemałżeńskie, na których uczą rozwiązywania konfliktów i rozmowy. To dwie umiejętności, których nam w życiu chyba najbardziej brakuje.

Na przykładzie rodzeństwa widzisz, że to da się przeżyć. Poza tym zwracam uwagę, że większość nastolatków jest niezadowolonych z rodziców i ma do nich żal. Inni mi się żalą na kłótnie, jedni na mamę, inni na tatę. Jednym za dużo opiekuńczości, innym za mało.
W pewnym wieku rodzice drażnią. Każdy powód jest dobry. Twój powód jest poważny i
duży. Trudno się rozwijaĆ, gdy wokół brakuje miłości. Ona do życia potrzebna jak
tlen. Ale oni bardzo kochają Ciebie i to zapewnia Ci możliwość rozwoju. Poza tym "tlen" możesz czerpać z innych miejsc i osób.


Więcej listów:

zadaj pytanie...