Hiszpański snajper

 

GDYBY NIE TATA

David Villa Sánchez urodził się 3 grudnia 1981 roku w małej wsi Langreo leżącej w hiszpańskiej Asturii. Był dzieckiem, gdy spadł ze schodów i złamał lewą nogę w 3 miejscach. Ale dzięki rehabilitacji tak ją wzmocnił, że swobodnie mógł grać w piłkę obiema nogami. Teraz to jego wielki atut. Drugi kryzys przyszedł, gdy Villa miał 14 lat. Po kłótni z trenerem długo siedział na ławce rezerwowych. Chciał już zrezygnować z gry w piłkę. Wtedy pomógł mu tata. Zawsze kibicował synowi i wspierał go. Gdy szkoleniowcy zdecydowali, że David nie ma zbyt wielkiego talentu i nie opłaca się go wozić autobusem na treningi, tata przywoził go do UP Langreo, byle chłopak grał. Dzięki temu kilka lat później David Villa rozpoczął grę w Sportingu Gij ón, a potem w pierwszoligowym Realu Saragossie. 

 

GÓRNICZE TRADYCJE

I tata, i dziadek, i pradziadek Villi byli górnikami. Dlatego, gdy świat obiegła wiadomość, że w chilij skiej kopalni zostali uwięzieni górnicy, David wysyłał im wspierające SMS-y. A na koszulce Barcelony, którą przekazał górnikom rurą komunikacyjną, napisał: „Odwagi i wytrwałości. Jestem z wami”. Stale był w kontakcie z córką jednego z nich, dawnego piłkarza Franklina Lobos. W przeciwieństwie do wielu piłkarskich gwiazd, David nie gra samolubnie. Często podaje piłkę, asystując przy golach kolegów. Ciekawostką jest to, że żona Davida też grała w piłkę nożną na pozycji obrońcy. Mają dwie córki. Imię starszej, Zaidy, wraz z fl agą Asturii i Hiszpanii nosi Villa na swoich korkach.

 

ZAWSZE SKUTECZNY

Od samego początku David Villa imponował skutecznie strzelanymi golami. W pierwszym sezonie, grając w Primera División, 17 razy trafi ł do bramki. Powołano go do reprezentacji Hiszpanii, a kibice skandowali: „Illa illa illa, Villa maravilla”, czyli Villa cudowny.  W 2005 roku zawodnik przeszedł do Valenci. – Villa zawsze miał jasno obraną drogę i własne spojrzenie na futbol – mówią o nim znajomi. – Dlatego jeżeli to było konieczne i dobre dla niego, nie wahał się przed zmianą klubu. Już w pierwszym meczu w nowym klubie zdobył bramkę. A w spotkaniu z Athletic Bilbao strzelił 3 gole w ciągu 5 minut. Tamten sezon zakończył jako drugi najlepszy strzelec ligi. Przegrał tylko jedną bramką z Samuelem Eto’o. Jego średnia to ok. 20 goli na sezon. W Mistrzostwach Europy w 2008 roku, które zresztą zakończyły się zwycięstwem Hiszpanii, został królem strzelców, a dwa lata później, podczas Mistrzostw Świata, wicekrólem. Zdobywając w reprezentacji 44. bramkę w meczu ze Szkocją, wyrównał rekord najlepszego strzelca w historii hiszpańskiej drużyny narodowej Raúla Gonzáleza. Różnica polega na tym, że Raúl potrzebował na to 102 mecze, natomiast Villa 68. Od obecnego sezonu David Villa jest zawodnikiem FC Barcelony.