Niezdrowa ambicja

Jeśli rywalizujecie w pobożności to już jesteście na granicy pychy, a to jest pierwszy grzech główny.
Człowiek musi mieć trochę pokory. Musi uznać, że ma słabe punkty, że czasami coś się nie udaje.

Myślę, że aby z tego wyjść, należy się stopniowo wycofywać z konkurencji. Wybierz najpierw jedną dziedzinę i powiedz, że wcale nie musisz być najlepsza. Pochwal koleżanke, naucz się cieszyć z dobrych
wyników innych osób, pogratuluj czasem. Taka ambicja i rywalizacja graniczy nie tylko z grzechem pychy, ale jeszcze zazdrości. Myślę, że za mało odczuwamy te cechy jako grzechy. Dlatego walcz z tym, bo masz 13 lat, a psycholodzy ostrzegają, że około 15 roku życia u niektórych nastolatek następuje tak zwane wypalenie. Właśnieu tych nadambitnych. Dlatego nie słuchaj gadania innych, Ty musisz czuć, czy chcesz być w jakiejś dziedzinie bardzo dobra, czy dobra.
Rywalizacja w pobożności jest wręcz śmieszna, bo jak chcecie liczyć pobożność. Większość osób świętych uważała siebie za mało ważne, beznadziejne, mieli chwile zwątpienia i poczucia pustki.

Ambicja jest dobra, talenty trzeba rozwijać. Ale jeśli będzie się wszystko starało robić najlepiej i to pod przymusem, to przestanie sprawiać przyjemność.
Dlatego podchodź czasami na lekkim luzie, jeśli się czujesz zmęczona. Nie zgub nigdy poczucia humoru! Śmiej się z siebie, przyznaj sie czasami do błędu. To ważne.
Ponieważ Ty już czujesz, że ambicja zaczyna być chora, to jeśli Ty zaczniesz gratulować innym, cieszyć się, gdy coś im wyjdzie, będziesz się śmiała, jeśli coś się nie uda, to zmienisz też inne dziewczyny!
Zazdrość i rywalizacja są czasami blisko siebie. Z zazdrosci trzeba się spowiadać, z zarozumialstwa także.
Wierzę, że Ty zaczniesz, a inne dziewczyny wezmą to od Ciebie i zamiast rywalizowac, będziecie sobie
pomagać. To sie nie stanie w ciągu dnia. Wybierz jedną dziedzinę i pracuj przez miesiąc, a potem następne.


Więcej listów:

zadaj pytanie...