poniedziałek, 19 marca, 2007 r.

Hau, Przyjaciele!
Kichnąłem raz i drugi. Cóż to za drażniący zapach?! No tak, Paulina siedzi przy kuchennym stole. W ręce trzyma ostry nożyk. Wzdycha, mruczy, denerwuje się. Przd nią kilka kawałków mydla, podobno pachnącego, ale ja nie ma wątpliwości, że to nie jest miły zapach. Zaraz po szkole wzięła się za rzeźbienie. No dobra, na dworze pada, możemy zrezygnować z długiego spaceru. Lecz praca nie bardzo jej wychodzi. Oj, już jest wściekła! Kopie w stół, szura ostro krzesłem! "Tobi, idziemy do sklepu, chyba całe mydło wykupimy." W drzwiach wejściowych wpadamy na zdenerwowaną Jadzię. Wraca właśnie do domu z czterema kawałkami mydła. I ona ma problemy z ładnym rzeźbieniem. Przyjaciółki narzekają bez umiaru, a tu podchodzi nasza maturzystka- Hania. "Przyjdźcie do mnie za godzinę. Uwielbiam taką zabawę. Trochę wam pomogę" Teraz w zupełnie innym nastroju biegniemy do sklepu. "Tobi, do nogi! Bo cię ociosam jak kawałek mydła! Odłupię twój paskudny upór!" Chętnie powiedziałbym Paulinie, ile ja z niej wystrugałbym niecierpliwości i złości. Wolę jednak milczeć. Cześć. Tobi.