Kim są aniołowie?

Aniołowie to niematerialne (bezcielesne) istoty stworzone przez Boga.
Aniołowie posiadają rozum oraz wolę.
Nazwę aniołowie używa się też na określenie posłańców Bożych.
W tym znaczeniu słowo to odnosi się także do ludzi, którzy byli wysłannikami Boga.
Takimi ludźmi byli np. Mojżesz (Lb 20,16), Jan Chrzciciel (Mt 11,10-11), biskupi Kościołów w Azji Mniejszej (Ap 1,20).
Słowo do odnosiło się również Mesjasza (Mch 1,1).

W potocznej mowie też czasem używamy określenia: "Jesteś dla mnie aniołem".
Takie sformułowianie wyraża naszą wiarę, że dana osoba jest nam dana od Pana Boga, aby pomóc, doradzić itp.

Aniołowie "niebiescy" też mogą pojawiać się na Ziemi jako zwykli ludzie.
Apostoł Paweł pisze: "Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli.” HEBR. 13, 2

W Starym Testamencie Aniołowie występowali zwykle jako posłańcy Boga do świata i pośrednicy w Jego zbawczych planach. Tworzą niebieski dwór (tzw. zastępy), zwani są niekiedy Synami Boga (Hb 1,6; 2,1; Dn 3,92), Świętymi (Hb 5,1; 15,15; Ps 89,6.8; Dn 4,10), Czujnymi (Dn 4,10), Książętami (Dn 10,13.20; 12,1).

Wśród Aniołów szczególnie wyróżniał się Anioł Jahwe (Rdz 16,7.9; Wj 3,2; Lb 22,22-35; Sdz 13,12) lub Anioł Boga (Rdz 13,6.9; 21,17), przez którego Bóg ujawniał swoją obecność, mówił i działał.

Aniołowie, we wszystkim są zależni od Boga. To On wyznacza ich na opiekunów poszczególnych narodów lub do spełnienia określonych zadań. Dlatego otrzymują stosowne do tego imiona, z których oznacza powiązanie anioła z Bogiem np.:
-Rafael - "Bóg uleczył" (Tob 3,17)
-Gabriel - "Bóg jest mocą" (Dn 8,16)
-Michael - "Któż jak Bóg?" (Dn l0, 13)

Stary Testament mówi także o Cherubach, którzy chronili wejścia do raju (Rdz 3,24) i byli nosicielami Boga (2 Sm 22,11; Ps 18,11). W swej wizji proroczej Izajasz widział także Serafinów (Płonących), którzy byli przed Tronem Boga (Iz 6,2 n. 6).

W Nowym Testamencie, wraz z przyjściem Chrystusa, jedynego Pośrednika, rola Aniołów wyraźnie maleje. Pojawiają się obok Chrystusa (Mt 4,11; Łk 22,43) jako słudzy Dobrej Nowiny i znak obecności Królestwa Bożego (Zwiastowanie, Narodzenie, Getsemani, Zmartwychwstanie i in.).