JAK SIĘ MODLILI PIERWSI CHRZEŚCIJANIE
Kiedy jesteśmy spragnieni to najczęściej idziemy do kuchni, nalewamy sobie szklankę wody i chlup! - pragnienie mija. Ale co jeśli jesteśmy w lesie, albo na wielkiej polanie, lub gdziekolwiek w podróży, tam, gdzie nie ma nikogo? Tu już sprawa się komplikuje, jeśli uprzednio nie spakowaliśmy do plecaka manierki z wodą. Wtedy najlepiej poszukać źródła.
Na zakończenie modlitw pozdrawiamy się wzajemnie pocałunkiem. Wtedy przynoszone są chleb i kielich wina zmieszanego z wodą, i podawane są temu, kto przewodniczy braciom, a on, biorąc je, wznosi w górę chwałę i uwielbienie dla Ojca wszechświata, przez imię Syna i Ducha Świętego, i ofiarowuje dziękczynienia za to, że okazaliśmy się godni otrzymać te rzeczy od Niego. Kiedy kończy modlitwy i dziękczynienie, cała wspólnota mówi „Amen”. „Amen” w języku hebrajskim znaczy „Niech się tak stanie”. Wtedy przewodniczący składa dziękczynienie, a całe zgromadzenie mu w tym towarzyszy. Następnie ci, których nazywamy diakonami dają obecnym po kawałku poświęconego chleba i wina z wodą, a oni zabierają to do nieobecnych.
Ten posiłek nazywamy Eucharystią, w której mogą uczestniczyć tylko ci, którzy wierzą, że rzeczy, których nauczamy są prawdziwe, i którzy zostali obmyci na odpuszczenie grzechów i dla odrodzenia się, i którzy żyją, jak Chrystus nam przykazał. Albowiem nie otrzymujemy tych rzeczy jako zwykłego chleba lub napoju, ale jako Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela, który mocą Bożego Słowa, przyjął ciało i krew dla naszego zbawienia. (W tym miejscu Justyn robi wykład o Eucharystii)
Zawsze przypominamy sobie o tym. Ci, którzy mają więcej wiary, przychodzą z pomocą tym którzy mają jej mniej. Trwamy zawsze razem. A za wszystko, co otrzymujemy błogosławimy Stwórcę wszystkich rzeczy przez Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego.
A dnia zwanego niedzielą odbywa się spotkanie w jednym z miejsc tych, co mieszkają w mieście albo na wsi, i czytane są wspomnienia apostołów lub pisma proroków, tak długo jak czas na to zezwala. Kiedy czytający kończy, przemawia przewodniczący gminy, wygłasza mowę i zaprasza do naśladowania tych zacnych rzeczy. Wtedy wszyscy razem powstajemy i modlimy się. I, jak już mówiłem uprzednio, kiedy kończymy modlitwy, wnoszony jest chleb i wino z wodą i przewodniczący podobnie wznosi modły i dziękczynienia, najlepiej jak potrafi, a wspólnota dołącza się mówiąc „Amen”.
Ci, którym się powodzi, i którzy tego chcą, składają daninę, każdy wedle swego uznania. To co jest zebrane zostaje złożone u przewodniczącego, on z kolei roztacza opiekę na sierotami, wdowami, chorymi, więźniami i obcymi, którzy są przybyszami pomiędzy nami. Krótko mówiąc, jest on pomocą tych, którzy są w potrzebie.
Spotykamy się w niedzielę, bo jest to pierwszy dzień, gdy Bóg przekształcając ciemność i materię, uczynił wszechświat, a także bo Jezus Chrystus nasz Zbawiciel tego samego dnia powstał z martwych. Albowiem ukrzyżowano go na dzień przed sobotą, a dzień po sobocie, objawił się apostołom i uczniom, i pouczył ich o tych wszystkich rzeczach, jakie i ja poddaję tobie, do poważnego rozważenia.
tłum. wg Christianity Today
Ten posiłek nazywamy Eucharystią, w której mogą uczestniczyć tylko ci, którzy wierzą, że rzeczy, których nauczamy są prawdziwe, i którzy zostali obmyci na odpuszczenie grzechów i dla odrodzenia się, i którzy żyją, jak Chrystus nam przykazał. Albowiem nie otrzymujemy tych rzeczy jako zwykłego chleba lub napoju, ale jako Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela, który mocą Bożego Słowa, przyjął ciało i krew dla naszego zbawienia. (W tym miejscu Justyn robi wykład o Eucharystii)
Zawsze przypominamy sobie o tym. Ci, którzy mają więcej wiary, przychodzą z pomocą tym którzy mają jej mniej. Trwamy zawsze razem. A za wszystko, co otrzymujemy błogosławimy Stwórcę wszystkich rzeczy przez Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego.
A dnia zwanego niedzielą odbywa się spotkanie w jednym z miejsc tych, co mieszkają w mieście albo na wsi, i czytane są wspomnienia apostołów lub pisma proroków, tak długo jak czas na to zezwala. Kiedy czytający kończy, przemawia przewodniczący gminy, wygłasza mowę i zaprasza do naśladowania tych zacnych rzeczy. Wtedy wszyscy razem powstajemy i modlimy się. I, jak już mówiłem uprzednio, kiedy kończymy modlitwy, wnoszony jest chleb i wino z wodą i przewodniczący podobnie wznosi modły i dziękczynienia, najlepiej jak potrafi, a wspólnota dołącza się mówiąc „Amen”.
Ci, którym się powodzi, i którzy tego chcą, składają daninę, każdy wedle swego uznania. To co jest zebrane zostaje złożone u przewodniczącego, on z kolei roztacza opiekę na sierotami, wdowami, chorymi, więźniami i obcymi, którzy są przybyszami pomiędzy nami. Krótko mówiąc, jest on pomocą tych, którzy są w potrzebie.
Spotykamy się w niedzielę, bo jest to pierwszy dzień, gdy Bóg przekształcając ciemność i materię, uczynił wszechświat, a także bo Jezus Chrystus nasz Zbawiciel tego samego dnia powstał z martwych. Albowiem ukrzyżowano go na dzień przed sobotą, a dzień po sobocie, objawił się apostołom i uczniom, i pouczył ich o tych wszystkich rzeczach, jakie i ja poddaję tobie, do poważnego rozważenia.
tłum. wg Christianity Today
oceń artykuł
