Wchodzimy do ciemnego, wilgotnego korytarza, zabezpieczonego drewnianymi palami. Po kilkunastu metrach docieramy do wybetonowanej wartowni. Wejścia strzeże karabin maszynowy. Tak zaczyna się trasa wycieczki do jednej z pozostałości po największej operacji górniczo-budowlanej III Rzeszy. Kompleksu „Riese”, czyli „Olbrzym”.

NIEDOKOŃCZONY PLAN
Budowę rozpoczęto w 1943 roku w Górach Sowich w okolicy Głuszycy. Teren idealny: daleko od działań wojennych, dość gęsta sieć kolejowa, wokół góry gnejsowe, czyli skała wytrzymała i twarda. Poza tym Niemcy byli pewni, że Dolny Śląsk – obojętnie, kto wygra wojnę – pozostanie w ich granicach. Budowano kilka obiektów, zwanych dziś „Włodarz”, „Osówka”, „Jugowice Górne – Jawornik”, „Soboń”, „Sokolec – Gontowa”, „Rzeczka” zwiedzana przez nas, a także podziemia pod zamkiem Książ. Prace prowadzono z ogromnym rozmachem, ale nigdy ich nie ukończono. Wykonano zaledwie ok. 15 proc. prac. Z tego, co zostało, trudno domyślać się, jakie plany mieli Niemcy. – To tak, jakby z fundamentów zgadywać, jak będzie wyglądał dom, albo ile będzie miał pięter – tłumaczy Dariusz Tomalkiewicz, przewodnik po Muzeum Sztolni Walimskich. Przychodził tu jako dziecko, z ciekawości, dla zabawy. Dziś razem z Sowiogórską Grupą Poszukiwawczą stara się dotrzeć do tajemnic „Riese” skrywanych gdzieś pod ziemią.