Źródło 1:
Każdy, kto patrzy w niebo późnym wieczorem albo w nocy, widzi, że księżyc jest podobny do dużych liter. Czasem podobny jest do dużej litery C. Czasem do dużej litery D, a czasem do wielkiego O. Kiedy jest podobny do litery O, jest pełnia i tak widno, że można zobaczyć na ścieżce ogonek myszy jak chudy warkoczyk dziewczynki lub mrówkę, a mrówka jest zawsze uprzejma, ustępuje miejsca tej, która coś dźwiga do mrowiska.
Księżyc poza tym jest bardzo obowiązkowy, solidny, tylko przez trzy dni nieobecny na niebie.
Kolego śpiących- szanowny Księżycu
Poeci robią marzyciela z ciebie
A ty zwykłe litery piszesz wciąż na niebie.
Jan Twardowski „Księżyc”
1. Do czego porównuje poeta kształt księżyca?
A-do rogalika
B-do liter
C-do marzyciela
2. Do czego porównuje poeta ogonek myszy?
A-do warkoczyka
B-do sznurka
C-do liter
3. Jaką cechę mrówki podkreśla poeta?
A-pracowitość
B-skromność
C-uprzejmość
4. Epitety określające w tekście księżyc to:
A-obowiązkowy, solidny
B-piszący litery
C-zmienny
5. Księżyc jako natchnienie poetów jest czymś niezwykłym-
A-poeta podtrzymuje tę tezę
B-poeta sprzeciwia się jej
C-poeta nie wypowiada się na temat cech księżyca
6. W podanym fragmencie poeta wypowiedział się językiem:
A-prozy
B-poezji
C-prozy i poezji
7. W ostatnich trzech wersach poeta zwrócił się bezpośrednio:
A-do księżyca
B-do poetów
C-do marzycieli
8. W ostatnich dwóch wersach poeta zastosował:
A-dialog
B-jednakową ilość sylab
C-rym
Odpowiedzi na ostatniej stronie