Tajne Archiwum Watykańskie udostępniło zbiór dokumentów dotyczących tzw. procesu templariuszy. Chodzi o dochodzenie przeprowadzone na życzenie papieża Klemensa V w sprawie rzekomej herezji Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona w XIV w.
Publikacja zawiera m.in. pergamin z Chinon - dekret, w którym ten sam papież, sześć lat później, oczyścił zakon z tego zarzutu.
Prof. Barbara Frale, która odkryła sześć lat temu ten dokument, twierdzi na podstawie dokumentu, że papie został zmuszony do potępienia, a i kasaty zakonu templariuszy przez króla Francji Filipa Pięknego.
Jej zdaniem papież "poświęcił zakon po to, by uniknąć schizmy i ocalić jedność w Kościele".
Wydarzenia te przypadły na okres tzw. niewoli awiniońskiej, gdy papiestwo pod silnym wpływem monarchii francuskiej.
Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona, zwanych templariuszami, powstał w Jerozolimie w 1118 r.
Był to międzynarodowy zakon rycerski. W XII i XIII w. jego członkowie czuwali nad bezpieczeństwem pielgrzymów chrześcijańskich przybywających do Jerozolimy.
Po utracie Ziemi Świętej na rzecz muzułmanów w 1291 r., działali głównie we Francji. Zapożyczył się u nich król Filip IV Piękny. Nie mogąc spłacić długu, oskarżył rycerzy-zakonników o herezję i zaczął ich prześladować.
Po trwającym kilka lat procesie o herezję, papież Klemens V rozwiązał templariuszy 22 marca 1312 r.
55 zakonników, w tym wielki mistrz Jakub de Molay zostało spalonych na stosie. Według legendy miał rzucić klątwę na papieża i króla: Klemens V zmarł miesiąc później, a Filip IV - po roku.