Mogę się uczyć od niej odwagi

Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi

- Ta stacja w moim odczuciu jakoś szczególnie się wyróżnia. Weronika wyróżniła się z tłumu, który albo złorzeczył, albo tylko się przyglądał, albo co najwyżej płakał. Poszła za odruchem serca, którego nie dała w sobie stłumić przez lęk czy poczucie bezradności. Cyprian Norwid napisał: „Wszystko co wielkie, jest wielkie przez serce”. Czyn Weroniki był w istocie wielki. Okazując miłość, otarła twarz samemu Bogu. Mogę się uczyć od niej odwagi w niesieniu ulgi prześladowanemu, choćby miało to oznaczać płynięcie pod prąd w tłumie.

Więcej o najważniejszych stacjach Drogi Krzyżowej znajdziecie w najnowszym numerze "Małego Gościa". Opowiedzą o nich biskup, dziennikarka i aktor.

Zapraszamy do lektury!