Liczące ok. 12 tys. lat znaki pokrywające jeden z filarów w znanym stanowisku archeologicznym Göbekli Tepe w Turcji mogą być najstarszym kalendarzem księżycowo-słonecznym.
Co więcej, mógł on zostać stworzony w związku z uderzeniem w Ziemię komety, uważają naukowcy.
Göbekli Tepe to położone w południowo-wschodniej Turcji archeologiczne stanowisko, które kryje pozostałości prehistorycznego sanktuarium – najstarszego znanego miejsca kultu. Na ścianach i filarach zabudowań przypominających świątynie wyryte są liczne symbole.
Naukowcy z University of Edinburgh (W. Brytania) twierdzą, że znaki na jednym z filarów to najstarszy znany kalendarz księżycowo-słoneczny. A jeśli tak, to oznacza, że od innych kalendarzy tego typu powstałby wcześniej o całe milenia – podkreślają specjaliści.
Według badaczy mieszkańcy tej okolicy wykorzystali obserwacje Słońca, Księżyca i gwiezdnych konstelacji do śledzenia upływu czasu. Widoczne w nim symbole w kształcie litery „V” oznaczają kolejne dni – uważają eksperci.
Kalendarz zawiera 12 księżycowych tygodniu i 11 dodatkowych dni. Letnie przesilenie zaznaczone jest natomiast w specjalny sposób – znakiem przedstawiającym stworzenie przypominające ptaka. Podobne znaki w kształcie litery „V” można znaleźć na pobliskich rzeźbach przedstawiających różne bóstwa.
Zdaniem naukowców kalendarz mógł powstać w celu zapisania daty upadku na Ziemię fragmentów komety, który nastąpił między 13000 i 10850 lat p.n.e.
Uważa się, że zdarzenie to rozpoczęło małą epokę lodowcową, która trwała ok. 1,2 tys. lat i doprowadziła do wyginięcia wielu gatunków roślin i zwierząt.
Mogło też spowodować zmiany w stylu życia i rolnictwie wiązane z początkami cywilizacji w jej kolebce - w rejonie tzw. Żyznego Półksiężyca.
Na innym filarze widać z kolei rycinę przypominającą rój meteorów znanych jako Taurydy. Prawdopodobnie był on źródłem fragmentów wspomnianej komety.