Joachim i Anna – ich imiona znane są jedynie z apokryfów. W Ewangelii nie ma o nich ani słowa
Anna, jak podają apokryfy (księgi uważane za nienatchnione, które nie weszły w skład Biblii) pochodziła z Betlejem, z rodziny kapłańskiej. Joachim był bogatym Galilejczykiem.
Według podań apokryficznych małżonkowie nie mogli mieć dzieci. Anna jednak wciąż wierzyła, bo dla Boga nie ma nic niemożliwego. I Pan Bóg wysłuchał jej próśb i posłał do niej Anioła, który powiedział „Anno! Pan wysłuchał twojej modlitwy. Poczniesz i urodzisz, o twoim potomstwie będzie się mówiło po całej ziemi". Anna obiecała oddać wyproszone dziecko w darze Panu Bogu, aby Mu służyło przez całe życie. Anna i Joachim byli od 20 lat małżeństwem, gdy na świat przyszła ich córka, Maryja.
Św. Anna przedstawiana jest jako starsza kobieta z welonem na głowie. Od XIV wieku pojawia się jako Anna Samotrzecia, czyli z Maryją i Dzieciątkiem Jezus. Najbardziej znane atrybuty św. Anny to palec na ustach, księga i lilia.
Św. Joachim ukazywany jest jako starszy, brodaty mężczyzna w długiej sukni lub w płaszczu. Jego atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus w ramionach, dwa gołąbki w dłoni, laska, lub kij pasterski.
Święci Anna i Joachim są przede wszystkim patronami małżeństw.