W jednym z fragmentów Ewangelii czytanych w październiku usłyszymy, że Jezus, „zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei” (Łk 17,11).
Pan Jezus dużo czasu spędził w podróży, przemierzając Ziemię Świętą i docierając do różnych jej zakątków. Wspomniany fragment Ewangelii to tylko jeden z przykładów. I chociaż oczywiście celem tej księgi nie jest opowieść o podróżach, to jednak jeżeli przyjrzymy się opisywanym miejscom, zobaczymy, że odsłania się nam niezwykły obraz fascynującej krainy: Ziemia Święta, obejmująca przede wszystkim tereny dzisiejszego Izraela i Palestyny, była i jest perłą przyrody, miejscem o unikalnej naturze. Dlatego Ziemia Święta oprócz pielgrzymów przyciąga także przyrodników, którzy liczą na wyjątkowe, obecne tylko tutaj widoki. A niektórzy śmiałkowie, podróżując pieszo – jak w czasach biblijnych – mierzą się z bardzo trudnym Izraelskim Szlakiem Narodowym, który rozciąga się na długości ponad tysiąca kilometrów, od północnych rubieży i rejonu historycznych bagien Hula aż po Morze Czerwone. Dlaczego tereny, z których wywodzi się chrześcijaństwo, są tak wyjątkowe?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.