Lato wszędzie…

W lesie o tej porze ro- ku sporo ciemnozielonych barw. Na polach złocą się łany dojrzewających zbóż, nad wodami życie tętni podwojonym rytmem – dorosłe ptaki uczą dorastającą młodzież trudnej sztuki przetrwania. Zwierzęta wszystkie działania podporządkowują jednemu: przetrwać, uniknąć kłów i dziobów drapieżników. Lipiec nad wodami to czas kwitnienia roślin charakterystycznych dla tego środowiska. Rozkwita trzcina pospolita, w pełni kwitnienia są grzybienie, grążele, kwitną jaskry, czermienie błotne i wiele innych. Nadwodne zarośla latem stają się miejscem noclegowych tysięcznych stad szpaków. Pod koniec miesiąca wędrówki zaczną czaple siwe i rybitwy zwyczajne. Na przełomie lipca i sierpnia trwa ruja, czyli okres godowy saren – naszych najmniejszych przedstawicieli jeleniowatych. W tym czasie między samcami – kozłami, jeśli wejdą sobie w drogę, dochodzi niekiedy do nieszkodliwych utarczek. Sierpień – określany czasem jako „późne lato” – ma dni coraz krótsze, w ciągu miesiąca o dwie godziny. Nie mniej upalne od lipcowych, ale coraz częściej zdarzają się i chłodniejsze noce, a pogodne poranki zdobią malownicze mgły. Niektóre ciepłolubne gatunki ptaków (m.in. wilga, dudek, kukułka, świstunka, muchołówka żałobna) już podejmują wędrówkę w stronę ciepłych krajów, gdzie przezimują. W stada zwane sejmikami gromadzą się też bociany białe. Zgrupowania tych ptaków zaobserwować możemy na łąkach i polach na trasie ich wędrówek. W sierpniowym lesie przybywa grzybów, owocują borówki czernice, coraz mniej natomiast kwitnących roślin; jednymi z nich są oryginalna okazała goryczka trojeściowa oraz widoczny tu i ówdzie kwitnący wrzos. Licznie pojawiają się motyle. W czasie spaceru jest szansa na spotkanie z paziem żeglarzem, paziem królowej, rusałkami, admirałem i wierzbowcem oraz rzadko spotykanym mieniakiem tęczowcem.