Być sobą
Czy ma Pani jakaś radę na to, żeby nie bać się być sobą? Jak się przełamywać do tego np. wśród nowych osób? Jak nie dusić w sobie tego, co chce się powiedzieć lub zrobić(a nie jest to złe bądź niegrzeczne)? Licealistka
Skoro jesteś już licealistką, to faktycznie trzeba pracować nad tym, by po prostu być sobą. poszukaj na You tube piosenki Arki Noego "Nieidealna". Tam chodzi bardziej o wygląd, ale Ty wbij sobie do głowy refren: "Taka jaka jestem, jestem fajna, nie muszę być idealna". Pierwsza część tego zdania, że jesteś świetna taka, jaka jesteś. W to trzeba uwierzyć. Rozejrzyj się uważnie po koleżankach, przyjaciółkach, po dorosłych znajomych i rodzinie. Obserwuj te osoby, które są swobodne, pewne siebie. To nie jest zarozumialstwo. Po prostu myślisz, że jesteś cudownym Dzieckiem Bożym, Bóg dla Ciebie zaplanował dobre życie, a Ty Jego plan zrealizujesz albo nie. Masz wolność decyzji.
Akceptuj swoją nieśmiałość. Nie wszyscy muszą być hałaśliwi, przebojowi, pewni siebie. Osoby delikatne i wrażliwe też są potrzebne. Więc nie myśl o tym, by się całkowicie zmienić, bo wtedy to nie będziesz Ty tylko kopia kogoś innego. Cechą wielu dziewczyn i kobiet jest to, że ciągle wszystko analizują, myślą, co powiedzą, co zrobią. Spróbuj być bardziej spontaniczna, wrzuć na luz, nie oceniaj siebie. Każdy człowiek ma prawo do błędów, do upadków, ma prawo się czasami ośmieszyć. Zastanów się, czy nie jesteś za bardzo ambitna. Może za bardzo chcesz być lubiana? Masz dobry humor, to się śmiejesz, a jesteś zła, to się odsuwasz i mówisz innym, że masz zły dzień. Nie musisz być idealna. Nikt taki nie jest. Uwierz w siebie, bo na to zasługujesz. Jeśli będąc sobą, zrazisz kogoś do siebie, to tylko wzrusz ramionami i pomyśl, że to jego problem. Nie zastanawiaj się nad tym, jak inni Cię oceniają, co o Tobie myślą. Zacznij robić doświadczenia. Czyli zaczynasz robić i mówić to, co chcesz. Nie chcesz gdzieś iść, to nie idziesz. Chcesz coś powiedzieć, to mówisz. Możesz zmieniać poglądy, decyzje, masz do tego prawo. Gdy człowiek się czegoś obawia, to wyobraźnia podsuwa mu różne scenariusze i on się tylko bardziej boi. Ale jeśli to coś zrobi, okazuje się to proste! Trzeba tylko spróbować. Boimy się przed decyzją,. A jak lawina ruszy, to nie ma strachu,
Wniosek- zrób sobie swobodny tydzień bez lęku, bez analiz i przekonaj się, czy to takie trudne.
Zadaj pytanie:
