Niepotrzebny lęk

Środa, 16 maja, 2018r.

Hau, Przyjaciele!

Siedziałam na parapecie kuchennego okna i spokojnie czekałam na powrót domowników. Oj, z daleka usłyszałam dziewczęce głosy i to bardzo podniesione. Czuję w powietrzu aferę. Fakt, furtka trzasnęła, Paulina wpadła do mieszkania, by mnie wypuścić, a przy okazji złapała butelkę wody mineralnej i talerzyk z kruchymi ciastkami, które wczoraj z Panią upiekły. Przywitałam wszystkie koleżanki serdecznie, ale od razu zauważyłam, że centrum jest Julka, która ma poważny problem. Za nic nie chce brać udziału w wielkiej klasowej dyskusji, w której po przeciwnej stronie zasiądą bardzo wygadani dwaj koledzy. „Nie mam przy nich szans, zbłaźnię się na wieki, będą ze mnie kpili przez długie miesiące. Nie potrafię tak szybko i błyskotliwie odpowiedzieć, nie umiem bronić swojego zdania.” Wybuch śmiechu był odpowiedzią koleżanek. Julia otworzyła szeroko oczy. „O co wam chodzi?” „No przecież właśnie ostro dyskutujesz. Bronisz swojego zdania. Julka, jak nie tym, to kto?” Cisza w altanie. Każda sięga po ciasteczko, uczciwie odłamuje kawałeczek dla mnie i po chwili odzywa się Jadzia: „Dobra, stanę z tobą przeciwko chłopakom. Ale wszystkie nam pomożecie dobrać argumenty, zgromadzić cytaty. Do tego parę przysłów wiadomo, mądrość ludowa zawsze się obroni sama.” Gośka wyjęła kartkę i rozpisywała zadania między koleżanki. Zebranie jutro pod wieczór, każda przyjdzie z przygotowanym materiałem. A Paulina dodatkowo upiecze dokładnie te same ciasteczka, bo są pyszne. Najlepiej podwójną porcję. Jestem za. Cześć. Astra