Królewska uczta?

Hau, Przyjaciele

Ależ burzliwe było dzisiaj zebranie marianek. Dziewczyny przekrzykiwały się, emocje unosiły się chyba ponad sufit dużej salki. Ksiądz w końcu zaczął się śmiać, zaprosił Kamilę do tablicy, na której miała zapisywać ostateczne decyzje. Wiem już, że będą sprzedawały pierniki, że będą same robiły ciekawe, oryginalne ozdoby świąteczne, pudełka na prezenty, woreczki na sianko do położenia na wigilijnym stole. Prace zaczynają już dzisiaj po południu. Wreszcie spokojnie ustaliły, co która przyniesie, co ma ksiądz dokupić, które z nim pojadą do hurtowni. Julia przyniosła do pokazania ciekawy kalendarz adwentowy dla seniorów, gdzie z okienkach będą pocieszające, radosne zdania z Biblii. Bo starszych parafian jest coraz więcej, w tym wielu samotnych, bo dzieci rozjechały się po świecie. Pomysł zyskał wielkie brawa. Każda postara się zrobić chociaż dwa, a może i trzy takie kalendarze, Jadzia wydrukuje zdania do okienek. Czyli przed nami ciekawy czas. Coś mi się przypomina, że o tej porze zawsze jest Adwent, że wszyscy są bardzo zabiegani, Pani wydaje wiele poleceń, są roraty, na których nigdy nie byłam i wiem, że to nie dla mnie. Ale niezwykłą atmosferę będę chłonąć w domu i na zebraniach. Pierwsze już dzisiaj. Czeka nas wyrób pudełek i woreczków na prezenty. Ponieważ jutro wielkie święto Chrystusa Króla, to szykuje się przy okazji królewska uczta. Już postawiłam zaciekawiona uszy, a tu ksiądz w śmiech, że skoro Chrystus Król przede wszystkim służył, ratował, leczył i pomagał, to oprócz suchych herbatników niczego nie należy się spodziewać. Ułożyłam się pod ławką Pauliny i zapadłam w drzemkę, a śniły mi się – nie, nie miski pełne wymyślnych mięs, tylko suche herbatniki. Cześć. Astra