Zatrzymać chwile

Rodzice bardzo kochają Noaha, jednak niczego mu nie wyjaśniają. Chłopiec, czując, że może stać się coś złego, opuszcza dom i wyrusza w świat, by – jak sam sobie tłumaczy – przeżyć wspaniałe przygody. Nie jest pewien, czy postępuje właściwie, ale uważa, że nie ma wyboru. W kolejnych mijanych wsiach Noah spotyka interesujące postacie. Rośliny i zwierzęta mówią ludzkim głosem, a wydarzenia sprzed godziny już są opisane w gazecie. Wędrówka chłopca przypomina wędrówkę Alicji w Krainie Czarów. W trzeciej wsi Noah wchodzi do sklepu z niezwykłymi drewnianymi zabawkami i nawiązuje rozmowę z mieszkającym tam sprzedawcą. Starzec opowiada dziecku o swoich przygodach i o złamanych obietnicach złożonych ojcu. Wspomnienia i pytania starca sprawiają, że chłopiec zaczyna opowiadać o sobie, ale zaczyna też rozumieć, jak wiele mógł stracić, odchodząc z domu. Uczy się rozmawiać o swoich problemach, zamiast przed nimi uciekać. Mężczyzna zdradza chłopcu, czego najbardziej w życiu żałuje, pokazuje, że niektórych decyzji nie da się cofnąć, tłumaczy, że nigdy nie powinniśmy pragnąć być kimś innym, niż jesteśmy. Noah postanawia w końcu wrócić do rodziców i jak najlepiej wykorzystać pozostały czas. „Noah ucieka” to opowieść o całkiem realnym przemijaniu i chorobie. To próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego ludzie się starzeją. Autor doskonale pokazuje świat oczami dzieci. Pokazuje, że udawanie, że nie ma problemów, niczego nie zmieni. Daje odwagę, żeby się z nimi zmierzyć, i uczy tworzyć wspomnienia. John Boyne, Noah ucieka; Wydawnictwo Zielona Sowa; Warszawa 2016