Lubliniec, 14.04.2014 r.
Kochany Janie Pawle II!
Ojcze Święty, nie pamiętam Cię, ponieważ byłam mała, kiedy zmarłeś, ale moi rodzice opowiadali mi o Tobie.
Wiem, że byłeś wspaniałym człowiekiem. Kochałeś ludzi, a przede wszystkim młodzież i dzieci i wiem, że oni też kochali Ciebie.
Kochałeś też góry i bardzo lubiłeś jeździć na nartach. Mamy ze sobą coś wspólnego – ja też lubię góry.
Żałuję, że nie mogłam Cię poznać, bo na pewno też bym Cię pokochała. Gdy umarłeś, miałam 11 miesięcy. Moja mama bardzo płakała. Było to 2 kwietnia 2005 roku i od tamtej pory w rocznicę Twojej śmierci mama zapala świeczkę i wystawia ją do okna.
Niedługo odbędzie się Twoja kanonizacja. Chciałabym być wtedy w Watykanie i przeżywać to z innymi ludźmi, ale będę wtedy z Tobą w modlitwie.
Kocham Cię całym moim sercem.
Twoja Oliwia