Jestem bardzo dobrą uczennicą, olimpijka, laureatką, ale moja kuzynka też. Mamy pecha, że chodzimy razem do szkoły i od małego meczy mnie rywalizacja. Ciągle byłyśmy porównywane, a moje zadanie życiowe to dorównać jej. Tymczasem jestem inna, spokojniejsza, mniej ambitna, bardziej zamyślona. Kuzynka mnie nie szanuje, śmieje się ze mnie, uważa za lepszą. Czasami nastawia przeciwko mnie koleżanki, więc mam tej sytuacji serdecznie dośc. 16- latka
Jesteś bardzo zdolna, a do tego pracowita. Gratuluję sukcesów. Kuzynka to rodzina, a wiadomo, że rodziny sie nie wybiera. Lecz z rodziną nie trzeba się przyjaźnić. Dlatego zlekceważ kuzynkę i absolutnie z nią nie konkuruj.Niech ona sobie będzie fałszywa, zlekceważ to. Szukaj koleżanki dla siebie, nie obgaduj jej, nie myśl o niej, chociaż ona bardzo chce, byś o niej myślała. Nie daj się. Byłoby dobrze odczepić się od niej w liceum. Nie mów, gdzie chcesz iść, a spróbuj się dowiedzieć, gdzie ona pójdzie do liceum. Byłoby dobrze uwolnić się od niej i wtedy zaczniesz w nowej szkole całkiem na czysto. A jeśli będziecie razem,. to już wszyscy bardziej dojrzali i jakoś się to ułoży. Głowa do góry. Gdy przestaniesz rozmyślać o kuzynce, to od razu będzie Ci łatwiej. Nie kontroluj się, nie oceniaj, tylko bądź sobą. Nie szukaj na siłę koleżanek. Jeśli Ty o sobie będziesz dobrze myślała, to inni przejmą ten sposób myślenia.
Zadaj pytanie: