Korepetycje Izy Paszkowskiej

Bez chłopaka?
Też dobrze Z chłopakiem, który mi się podoba, nic nie wychodzi. Powiedziałam sobie: trudno. Póki co, wesoło spędzam czas z koleżankami. Koniec ze smutkiem z powodu odrzucenia. 14-latka

 Jest takie zdanie w Biblii, że wszystko ma swój czas: jest czas budowania i czas burzenia, czas radości i czas płaczu, czas rodzenia i czas umierania. Wniosek jest prosty: życie układa się bardzo różnie, nigdy nie jest tylko cudownie i nigdy nie jest tylko źle. A ponieważ jedno życie dostaliśmy od Boga, to nasze zadanie polega na tym, by ten prezent jak najlepiej wykorzystać. Przyjaźń to cudowna sprawa. Śmiejcie się, korzystajcie z młodości, dyskutujcie o życiu. Dziewczęce spotkania są wesołe, szczere i niepowtarzalne. A jeśli kiedyś dołączą też chłopcy, będzie inaczej. Ważne, by nie uważać, że chłopaka trzeba mieć za wszelką cenę. Szanujcie się, cieszcie się tym, co jest. Jeśli spotkacie odpowiedzialnego i dobrego chłopaka, to dobrze. Byle podróbką uczucia nie ma sensu się zajmować. Miłość powinna uskrzydlać i być źródłem dobra.

Ostrożnie z wyznaniami
Zakochałem się w koleżance z klasy. Pojęcia nie mam, czy ona czuje do mnie coś więcej niż koleżeństwo. Nie chcę stracić z nią kontaktu, wystraszyć jej. Bardzo mi na niej zależy. Gimnazjalista

 Jest taka zasada, by najpierw dziewczynie wyraźnie pokazać, że się podoba. Czyli bądź dla niej szczególnie miły, wyróżniaj ją, tak by ona to zauważyła. Mów jej drobne komplementy, że ładnie wygląda, że świetnie coś zrobiła, że jest super. Powinieneś się zorientować, czy jej jest miło z Twoimi komplementami, czy raczej ją to drażni. Niekiedy dziewczyny są tylko zawstydzone i nie wiedzą, jak się zachować. Staraj się jak najwięcej z nią rozmawiać, pisz do niej serdeczne, przyjacielskie SMS-y. Interesuj się tym, co robi, co czuje, życz miłej niedzieli, wypytuj, czy wyjdzie, czy jakoś zorganizujecie czas, najlepiej w grupce rówieśników. Nie trzeba się spieszyć z wyznaniami. Wielu chłopców od razu proponuje chodzenie. Dużo zależy od tego, jakie zwyczaje panują w Waszym środowisku. Ja jestem zwolennikiem łagodnego przejścia od przyjaźni do zakochania. W młodym wieku uczucia bywają mocne, ale krótkotrwałe, i nie ma sensu mówić czegoś, czego za jakiś czas będziesz żałować albo z tego się wycofywać.

Wszystko źle
Nic mi się nie udaje. Boli mnie głowa i chociaż biorę tabletki, nie przechodzi. Rodzice się kłócą, co wytrąca mnie z równowagi. Marzę o studiach dziennikarskich, a babcia stwierdziła, że to nie dla mnie. Obawiam się, że w tym roku nie będę miała paska… Gimnazjalistka

Przede wszystkim przestań brać tabletki. One mają różne działania uboczne. Słońce, ruch i powietrze to najlepsze leki. A jeśli bóle głowy nie przejdą, najlepiej iść do lekarza. Mam wrażenie, że jesteś osobą, która na siłę szuka powodów do zmartwienia. Do końca roku jeszcze daleko – pracuj uczciwie, staraj się dobrze przygotowywać do lekcji. Jeśli mimo solidnej nauki paska nie będzie, też trzeba to przyjąć. Pamiętaj, że w każdej prawie rodzinie są kłótnie, bo życie jest niełatwe, a ludzie mają wygórowane żądania. Nie wobec siebie. Widzą głównie wady innych. Nie sądzę, byś mogła pomóc w rodzinnych nieporozumieniach. Ale możesz głośno mówić, jak bardzo to przeżywasz, jak źle wtedy się czujesz. Rodzice często nie zastanawiają się, jak dzieci przeżywają ich kłótnie. Dobrze mieć marzenia i dążyć do ich realizacji. Babcia może być ostrożna, pamięta inne czasy, może Ci radzić, ale nie może Cię powstrzymać, bo wybór klasy w liceum, a potem kierunku studiów to Twoja decyzja Próbuj cieszyć się z drobiazgów, nie martw się za dużo, bo człowiek nie wie, co się może każdego dnia wydarzyć, więc nie ma sensu ciągłe dołowanie się.