Dylematy

Rozumiem, że młodość bywa bardzo radykalna, ale powoli miej dla siebie więcej wyrozumiałości. Owszem, pracuj nad sobą, staraj się być lepsza, ale nie zadręczaj się i zrozum, że w sumie jesteśmy słabi. Pracując nad sobą, godzimy się w pokorze ze swoją słabością. "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" - przeanalizuj te słowa. Tu jest źródło wielkiej siły do pracy nad sobą. I znowu nie ma pewności, czy sprawa relacji z Bogiem jest u Ciebie faktycznie nie najlepsza. Bo  może to znowu zbytnia surowość. W takich zmaganiach ze swymi wadami dobrze jest poznać innych ludzi o podobnych wartościach i dobrych przewodników duchowych. Może już w czerwcu uda Ci się wziąć udział w spotkaniu młodzieży na Lednicy?  Najlepiej namówić księdza z parafii lub katechetów, by taki wyjazd w czerwcu zorganizowali. Każdy wraca stamtąd uskrzydlony. Gdy skończysz 17 lat to warto wyjechać do Taize we Francji. Przyjeżdża tam młodzież z całego świata. Szukaj dla siebie dni skupienia, rekolekcji lub po prostu wyjazdu z dobrymi przewodnikami. Jesteś bardzo mądrą, wymagającą i poszukującą osobą. Obyś taka pozostała. To normalne, że po spowiedzi mija euforia. Człowiek nie może bez przerwy przebywać na górze Tabor. Trzeba schodzić do codzienności, pogodzić się ze swoją małością i słabością. Ważne, by co jakiś czas na tę górę się wspinać. To przenośnia oczywiście. Myślę, że wściekłość, złe relacje z rodzicami to głównie skutek szalejących hormonów. W miarę możności staraj się nimi rządzic, nie ulegaj im za bardzo, ale jeśli się nie uda, zaczynaj następnego dnia od nowa.

Zadaj pytanie:

korepetycje@malygosc.pl