wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8044 | WYNIKÓW
Paniczny lęk
Jak się pozbyć panicznego strachu przed Niebem i tym, czy coś będzie w nim 'dozwolone' czy nie? Od kilku tygodni mam taką jakby obsesję, że wszystko kontroluję i cenzuruję, tak żeby 'pasowało' do Nieba, czepiam się nawet najmniejszych szczegółów. Mam wrażenie, że moja wiara jest letnia i nie wiem jak ją rozbudzić tak, żeby znów czuć Boga przy sobie. Czasami dochodzi też lęk o to, czy ja w ogóle do tego Nieba trafię. Wydaje mi się, że to jest pycha, że tak wszystko kontroluję. Gubię się w tym wszystkim.
Zagubiona
Czy są jakieś szanse?
Przyjaźniliśmy się jako dzieci, ale potem zawsze jak mnie widział, opuszczał głowę albo odwracał wzrok. Tylko raz swobodnie rozmawialiśmy, gdy spotkaliśmy się w większej grupie. Dowiaduję się, że on o mnie miło się wyraża, że podziwia. Czułam, jak podczas procesji mnie obserwował. Serce ciągnie do niego jak magnez od dobrych kilku lat z przerwami. Napisałam mu kiedyś życzenia, to odpisał, ale kontaktu nie utrzymał. Co Pani o tym myśli? Czy to tylko sentyment do koleżanki z dzieciństwa, czy są jakieś szanse?
Licealistka
Wystarczą marzenia
Jakieś 2 lata temu poznałam pewnego chłopaka i od tamtej pory cały czas o nim myślę. Co prawda nie chodzę z nim już do klasy i nie widuje go, ale mam go w znajomych na Facebooku. Może za wcześnie na miłosne historie. Jednak chłopak ten bardzo mi się podoba. Nie mogę przestać wspominać tego jak wygląda oraz myśleć o tym co teraz robi. Jednocześnie strasznie się wstydzę do niego napisać, a tym bardziej z nim porozmawiać. Czy mam podejmować jakieś kroki, czy o wszystkim zapomnieć?
14-latka
Siebie zmień
Trudno się dogadać z rodzicami, którzy mają tyle pretensji o drobiazgi ze sprzątaniem i tego typu obowiązkami na czele. Tracę z nimi kontakt, uciekam do swego pokoju, o co też mają pretensje. Oni mają swoje problemy finansowe i zawodowe, ja męczę się w szkole, nie rozmawiamy, nie rozumiemy się . Pojęcia nie mam, jak ich zmienić.
16-latek
Denerwująca sytuacja
Na rekolekcjach zbliżyłem się z jedną koleżanką. Bardzo dobrze się dogadywaliśmy, podoba mi się, byłem pewny, że w czasie roku szkolnego coś z tego wyniknie. Tymczasem powstała jakby bariera, nie wiemy, o czym ze sobą rozmawiać. I mnie i ją chyba też każda rozmowa męczy. Cała ta sytuacja jest głupia i denerwuje. Nie wiem, jak się zachować. A tu jeszcze inna koleżanka zapytała, czy ona mi się podoba
Gimnazjalista.
Najnowsze w serwisie
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Odnaleziono nieznany utwór Mozarta
- Te rzeki mogą wylewać
- Koń rzeczny
- Kończymy pracę nad październikowym numerem
- Jak często się spowiadasz?
- Zamek dla dzieci
- 80 lat temu ruszyli polscy spadochroniarze
- Kiedy Maryja nie rozumiała Jezusa?
- Most św. Jana zniszczony
