Figura Chrystusa w Rio ma 80 lat

„Figura jest symbolem Rio de Janeiro. Przypomina to wszystko, czym jest Brazylijczyk: kto naśladuje Jezusa Chrystusa jest otwarty na innych, tak jak otwarte są ramiona figury” – stwierdził abp Orani Joao Tempesta, metropolita Rio de Janeiro. Budowę figury sfinansowano ze zbiorek pieniężnych przeprowadzonych w parafiach w całej Brazylii i od samego początku figura świadczy wobec świata o wierze największego chrześcijańskiego państwa na świecie.

Wybrany jednym z siedmiu Cudów Współczesnego Świata i ogłoszony narodowym dziedzictwem kultury od 2006 roku jest też ona diecezjalnym sanktuarium. Od tego momentu wiele pielgrzymów odwiedziło figurę Chrystusa Odkupiciela, u którego stóp znajduje się kaplica Matki Bożej z Aparecida – patronki Brazylii.

Metropolita Rio de Janeiro przypomniał, że „obchody 80. rocznicy powstania figury Chrystusa Odkupiciela, w momencie, kiedy rozpoczynają się prace przygotowawcze do Światowych Dni Młodzieży, jest wielkim darem i łaską”. „Młodzież głosi Chrystusa podczas ŚDM i tutaj, w Rio de Janeiro, oni mogą spotkać Tego, Którego głoszą, gdyż jego wizerunek jest symbolem naszego miasta” – stwierdził hierarcha.

O wzniesieniu nad Rio wielkiej figury Chrystusa zaczęto myśleć w drugiej połowie XIX wieku, gdy Brazylią rządziła królowa Elżbieta, której zaproponowano także sfinansowanie tego przedsięwzięcia. W 1888 r. zniosła ona w kraju niewolnictwo, wywołując niezadowolenie elit, co z kolei doprowadziło do obalenia w rok później monarchii i ustanowienia republiki, Kościół zaś został oddzielony od państwa. O sprawie budowy zapomniano na wiele lat.

Do idei tej powróciły władze Rio de Janeiro – ówczesnej stolicy – w 1921 r., chcąc uczcić w ten sposób setną rocznicę niepodległości kraju. Na podstawie szkiców i planów artystów i inżynierów brazylijskich, przede wszystkim Hectora da Silva Costy, figurę wykonali rzeźbiarze brazylijscy Carlos Oswald i Paul Landowski. Budowę, która trwała prawie 9 lat, opłacano z datków wiernych.

Oficjalne jej odsłonięcie nastąpiło 12 października 1931 roku. Od 2006 r. pod posągiem istnieje sanktuarium Chrystusa Odkupiciela, a w 2007 r. figura została uznana za jeden z siedmiu cudów współczesnego świata.

Wysokość rzeźby wynosi 38 metrów (w tym 8-metrowy cokół-piedestał), waży ona 1145 ton, a rozpiętość ramion Chrystusa liczy 30 metrów. Zewnętrzna obudowa pomnika, wykonana z tzw. kamienia mydlanego (steatytu), w tym roku została odnowiona, gdyż w ciągu dziesięcioleci była wystawiona na działanie pogody, zwłaszcza ulewnych deszczy zwrotnikowych. Ponadto ze względu na wielkość rzeźby, stojącej w dodatku na wysokim wzniesieniu, często uderzają w nią pioruny, co również odbija się niekorzystnie na stanie rzeźby. Podczas prac renowacyjnych wzmocniono m.in. konstrukcje żelbetonowe, znajdujące się pod kamienną obudową posągu.